Raoul Gustaf Wallenberg ishte një arkitekt, biznesmen, diplomat dhe humanitar suedez. Ai shpëtoi mijëra hebrenj në Hungarinë e pushtuar nga gjermanët gjatë Holokaustit nga nazistët gjermanë dhe fashistët hungarezë gjatë fazave të mëvonshme të Luftës së Dytë Botërore. Ndërsa shërbente si i dërguar i posaçëm i Suedisë në Budapest midis korrikut dhe dhjetorit 1944, Wallenberg lëshoi pasaporta mbrojtëse dhe strehoi hebrenjtë në ndërtesat e përcaktuara si territor suedez.
Më 17 janar 1945, gjatë rrethimit të Budapestit nga Ushtria e Kuqe, Wallenberg u arrestua nga SMERSH nën dyshimin për spiunazh dhe më pas u zhduk. Më vonë u raportua se ai vdiq më 17 korrik 1947 ndërsa ishte i burgosur në Lubyanka, burgu në selinë e policisë sekrete të KGB-së në Moskë. Motivet pas arrestimit dhe burgosjes së Wallenberg nga qeveria sovjetike, së bashku me pyetjet rreth rrethanave të vdekjes së tij dhe lidhjet e tij me inteligjencën amerikane, mbeten misterioze dhe janë subjekt i spekulimeve të vazhdueshme.
Si rezultat i përpjekjeve të tij të suksesshme për të shpëtuar hebrenjtë hungarezë, Wallenberg ka qenë subjekt i nderimeve të shumta humanitare në dekadat pas vdekjes së tij të supozuar. Në vitin 1981, kongresmeni amerikan Tom Lantos, një nga ata që shpëtoi Wallenberg, sponsorizoi një projektligj që e bënte Wallenberg një qytetar nderi të Shteteve të Bashkuara, personi i dytë që merr këtë nder. Wallenberg është gjithashtu një qytetar nderi i Kanadasë, Hungarisë, Australisë, Mbretërisë së Bashkuar dhe Izraelit.[5] Izraeli e ka caktuar Wallenberg-un një nga të drejtët ndër kombet. Atij i janë kushtuar shumë monumente dhe me emrin e tij janë emërtuar rrugë në mbarë botën. Komiteti Raoul Wallenberg i Shteteve të Bashkuara u krijua në 1981 për të “përjetësuar idealet humanitare dhe guximin jo të dhunshëm të Raoul Wallenberg.” Ai jep çmimin Raoul Wallenberg çdo vit për të njohur personat që i realizojnë ato qëllime. Atij iu dha një Medalje e Artë e Kongresit nga Kongresi i Shteteve të Bashkuara “në njohje të arritjeve dhe veprimeve të tij heroike gjatë Holokaustit”.
Edhe pse disa kanë pohuar se Wallenberg shpëtoi deri në 100,000 hebrenj, historianët e konsiderojnë këtë shifër si një ekzagjerim dhe numri aktual i njerëzve të shpëtuar është më i vogël.
