Shkenca e brohoritjes: vlerësimi i asaj që ndodh në fushë është njollosur nga një perceptim i njëanshëm cerebral. Kjo është arsyeja pse tifozët shohin vetëm atë që duan.
Ai faull? Nuk kishte. Dënimi për kundërshtarët? I talentuar. Për të mos folur për atë golin e 90-të: më i bukuri në historinë e futbollit. Kur bëhet fjalë për të gjykuar veprat e skuadrës që duam, e dini, nuk është se jemi kampionë të objektivitetit. Por ne kemi një alibi të shkëlqyer: në origjinën e opinioneve tona të paanshme ka një paragjykim (d.m.th., një gabim gjykimi) në perceptimin që truri ka për lëvizjet e lojtarëve për të cilët brohorasim.
TIFOZAT NË EKZAMINIM
Një ekip studiuesish nga Shkolla e Psikologjisë e Universitetit të Brisbane dhe Instituti i trurit në Queensland (Australi), ndanë 24 vullnetarë në dy ekipe dhe zgjodhën dy lojtarë, një nga secili ekip, për t’u përballur në një situatë konkurruese. Më pas, të gjithë subjekteve iu kërkua të vlerësonin shpejtësinë e lëvizjeve të duarve të të dy personave të përzgjedhur.
Siç pritej, çdo vullnetar priret të gjykonte veprimet e lojtarit në ekipin e tij më shpejt dhe më efektiv. Në veçanti, lëvizjet e shokut të skuadrës konsideroheshin si një fraksion sekonde më të shpejta se ato të kundërshtarit, kur në realitet ishin lëvizje identike dhe krejtësisht sinkrone.
TRURI FUNKSIONON NDRYSHE.
FMRI tregoi një përgjigje të ndryshme të trurit kur subjektet vëzhguan performancën e shokut të tyre të skuadrës, ndërsa asnjë aktivizim jonormal nuk u theksua gjatë performancës së kundërshtarit. Për më tepër, nuk u vërejtën dallime thelbësore në aktivizimin e trurit të subjekteve të dy skuadrave gjatë procesit të vlerësimit të performancës së dy lojtarëve.
“Kjo duket se sugjeron që ne në mënyrë të pandërgjegjshme i perceptojmë veprimet e ekipit tonë të preferuar ndryshe nga ato të kryera nga të tjerët,” shpjegon Pascal Molenberghs, koordinator i kërkimit. “Jo vetëm që vendosim në favor të aksioneve të ekipit tonë sepse mendojmë se është më i miri. Përkundrazi, për shkak se ne ndihemi të lidhur me atë ekip, truri ynë priret të vlerësojë lëvizjet e tij në mënyrë më të favorshme sesa ato të ekipeve kundërshtare.”
Studimi, sipas studiuesve, mund të ndihmojë në shpjegimin e episodeve të diskriminimit që ndodhin jashtë fushave të lojës, siç janë rastet e kundërshtimit midis grupeve të ndryshme sipas kombësisë, racës ose gjinisë.
