Mes tymit të luftës, fuqia në Evropë po zhvendoset me vendosmëri në lindje

113 563 lexime

124,178FansaPëlqeje

Nga Jonathan Eyal

 

Duke zhurmuar dhe fryrë dhe herë pas here duke përshëndetur fjalët e tij gjatë muajve negociatash të tensionuara diplomatike, kancelari gjerman, Olaf Scholz, më në fund ka rënë dakord të furnizojë Ukrainën me tanke Leopard 2. Numrat e përfshirë nuk janë mbresëlënës; siç qëndrojnë gjërat, vetëm 14 tanke gjermane do të marrin një lëpirë të freskët me shenja ushtarake ukrainase. Megjithatë, vendimi i tij ka hequr një pengesë të rëndësishme për riarmatimin e Ukrainës. Finlanda, Polonia, Portugalia dhe Holanda kanë njoftuar tashmë se do të transferojnë disa nga Leopardët e tyre dhe Norvegjia dhe Spanja nuk janë shumë prapa.

Prandaj, kontigjenti i tankeve Leopard mund të përfundojë të jetë mjaft i konsiderueshëm, duke i dhënë Ukrainës aftësinë për të nxjerrë trupat ruse nga gropat e tyre, duke injektuar kështu lëvizshmërinë e nevojshme në një luftë rrënimi që aktualisht i lejon presidentit të Rusisë, Vladimir Putin, të vrasë civilët dhe pluhurosin infrastrukturën ekonomike të Ukrainës në mënyrë sistematike dhe kryesisht pa u ndëshkuar.

Qeveritë e NATO-s janë të lehtësuar që Scholz më në fund ka bërë zgjedhjen e duhur, megjithëse vetëm pasi ka provuar gjithçka tjetër. Shtetet e Bashkuara dhe Evropa janë “plotësisht, tërësisht, totalisht të bashkuara”, pohoi me gëzim presidenti Joe Biden pasi vendimi i tankeve gjermane u bë i njohur.

Dhe raportet nga Berlini tregojnë se, jo duke kërkuar falje për shqetësimin e tij, Scholz beson se ai e ka shfajësuar mirë veten. Ai e mbajti partinë e tij Socialdemokrate të bashkuar për një çështje thellësisht të diskutueshme. Ai gjithashtu i bindi amerikanët të furnizonin tanket e tyre së bashku me ato të Gjermanisë.

Mjerisht, pjesa më e madhe e këtij tregimi pozitiv është mendim i dëshiruar, sepse injoron si rënien e menjëhershme të ndikimit të Gjermanisë në Evropë, ashtu edhe transformimin e thellë strategjik të kontinentit për shkak të luftës në Ukrainë.

Vendimi për të furnizuar Ukrainën me tanke përbën një thellim të konsiderueshëm të përfshirjes ushtarake perëndimore në konflikt; Mbështetësit perëndimorë të Ukrainës kanë rënë dakord të ndërmarrin një rrezik më të madh, sepse ata arritën në përfundimin – me të drejtë – se lejimi i vazhdimit të luftës së prishjes së Putinit është shumë më i rrezikshëm.

Por ky është vetëm i pari në shumë hapa të mëtejshëm përshkallëzues që qeveritë e NATO-s do të përballen me siguri në muajt e ardhshëm, pavarësisht se si do të zhvillohet lufta. Nëse ofensiva e pashmangshme e pranverës ruse kundër Ukrainës rezulton më e suksesshme nga sa mendohet aktualisht, kërkesat do të rriten për furnizimin me avionë luftarakë për forcat e armatosura të Ukrainës. Kështu do të jenë sugjerimet për një përfshirje edhe më të drejtpërdrejtë të NATO-s në mbrojtjen e qiejve të Ukrainës. Sot, kjo është e paimagjinueshme. Por atëherë, furnizimi me tanke perëndimore ishte gjithashtu tabu deri vonë.

Anasjelltas, nëse ofensiva e parashikuar ukrainase funksionon më mirë sesa parashikojnë planifikuesit ushtarakë të NATO-s, do të lindë çështja e çlirimit të Krimesë së pushtuar – me ikjen e pritshme të qindra mijëra kolonëve rusë nga gadishulli. Dhe kështu do të ishte rreziku që regjimi i Putinit të përdorë një përshkallëzim bërthamor për të shmangur poshtërimin dhe kolapsin total.

Prirja e Scholz-it për të marrë çdo vendim strategjik shumë vonë dhe vetëm nën presion, tashmë ka dëmtuar seriozisht sigurinë evropiane. Por mund të jetë katastrofike për zgjedhjet kritike me të cilat përballet NATO në muajt në vijim. Kancelarja ka bërë pak për t’u shpjeguar gjermanëve të zakonshëm se çfarë do të thotë dorëzimi i afërt i tankeve për angazhimin e vendit të tij ose si i sheh ai hapat e ardhshëm në luftë. Çuditërisht, opinioni i tij publik mbetet i ndarë, me “gjysma e gjermanëve të ulur në tank dhe gjysma tjetër që kërkon të hidhet jashtë”, siç e ka thënë me vend shkrimtari me origjinë ruse Wladimir Kaminer.

Lexo edhe :  Media e pashpirt, si një hijenë!

I vetmi propozim që gjermanët e pranojnë tani është se Scholz-it i mungojnë cilësitë e lidershipit; sondazhet e fundit tregojnë se vetëm një e katërta e votuesve e konsiderojnë atë një lider të fortë. Pra, larg të qenit transformues, vendimi i Gjermanisë për tanket nuk ofron asnjë siguri se zgjedhjet e ardhshme strategjike të kombit më të rëndësishëm dhe më të pasur të Evropës do të arrihen me shpejtësinë ose vendosmërinë që do të jetë gjithnjë e më e nevojshme.

As nuk ka një vlerësim serioz në Berlin se sa do t’i duhet Gjermanisë për t’u përshtatur me ndryshimet thelbësore që kanë ndodhur në Evropë për shkak të masakrës në Ukrainë.

Qendra strategjike e gravitetit të kontinentit është zhvendosur në mënyrë të vendosur nga maja e saj perëndimore, ku Gjermania dhe Franca vendosin çështjet, dhe drejt Evropës qendrore dhe lindore. Gjatë gjithë luftës në Ukrainë, presioni nga vende të tilla si shtetet baltike dhe Polonia e detyruan Berlinin të bënte një zgjedhje. Këto kombe kanë fituar autoritet moral sepse ishin shumë më të qartë dhe më realistë për rrezikun e një Rusie perandorake dhe po ushtrojnë gjithashtu një ndikim më të drejtpërdrejtë dhe praktik mbi vendimmarrjen e kontinentit.

Kjo do të thotë se disa nga ëndrrat e vjetra për promovimin e një “autonomie strategjike evropiane” të dallueshme nga SHBA janë të tepërta; Scholz në mënyrë indirekte pranoi varësinë e Evropës nga SHBA javën e kaluar duke kërkuar që tanket amerikane të shoqërojnë ato gjermane në Ukrainë. Kjo do të thotë gjithashtu se planet franko-gjermane për të ruajtur një dallim të qartë midis vendeve brenda ose jashtë institucioneve si Bashkimi Evropian dhe NATO duhet të braktisen.

Britania mbetet një lojtar kritik në sigurinë evropiane, pavarësisht Brexit. Pavarësisht mungesës së ndonjë lidhjeje formale të sigurisë me BE-në, reputacioni, gjurmët dhe ndikimi i saj në zhvillimin e luftës në Ukrainë janë shumë më të gjera se sa ai i Francës ose i Gjermanisë. Dhe, anasjelltas, asnjë stabilitet dhe siguri në të ardhmen për Ukrainën nuk është e realizueshme pa u bërë ai vend – në thelb, nëse jo në formë – një anëtar i BE-së dhe NATO-s.

Detyra e vërtetë e Gjermanisë është të pranojë këtë transformim themelor evropian. Në vend të kësaj, Scholz ende duket se beson se, siç tha ai së fundmi, nëse Rusia tërheq trupat e saj nga Ukraina, “ne mund të kthehemi në një rend paqeje që funksionoi dhe ta bëjmë atë përsëri të sigurt”.

Kjo është absurditet i plotë. Gjermania do të ripohojë rëndësinë e saj evropiane kur armët përfundimisht të heshtin dhe bota të shikojë në xhepat e thellë të Berlinit për të ndihmuar në rindërtimin e Ukrainës. Por Gjermania do të luftojë të ndikojë në riformësimin e hartës së sigurisë së Evropës.

*Dr Jonathan Eyal është drejtor i asociuar, partneritetet kërkimore strategjike, Instituti Mbretëror i Shërbimeve të Bashkuara (RUSI)

Të fundit

Një në tre gjermanë i pakënaqur me ndryshimin e orës

Në Gjermani vetëm një e treta e qytetarëve besojnë se kalimi në orën verore ka një ndikim negativ në...

Kur do të zhvillohet/ Shtyhet mbledhja për zgjedhjen e drejtuesit të ri të Himarës

Është shtyrë mbledhja për zgjedhjen e drejtuesit të ri të Himarës pas tensioneve të krijuara në mbledhjen e Këshillit Bashkiak. Përplasjet në sallë erdhën pasi...

Sondazhi: 80% e të pyeturve mendojnë se java e punës me katër ditë përmirëson balancën

Një javë me vetëm katër ditë pune mund të sjellë një balancë më të mirë mes punës dhe jetës personale. Një sondazh i zhvilluar nga...

Rekord/ Biden mblodhi rreth 25 milionë dollarë në fushatën e tij në Nju Jork

Presidenti amerikan Joe Biden mori pjesë në një mbledhje fondesh për fushatën e tij presidenciale në Nju Jork së bashku me ish-presidentët demokratë Barack...

Rikthehet kaosi në kufirin me Shqipërinë, doganat greke paralajmërojnë grevë 48-orëshe

Nga data 2 prill në orën 08.00 të mëngjesit, për 48 orë, do të paralizohet lëvizja në pikat kufitare me Shqipërinë. Kjo pasi doganat...

Lajme të tjera

Web TV