Më 12 qershor 1954, në një ceremoni madhështore që u mbajt në Sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan, Papa Pius XII shpalli shenjt Domenic Savion, një djalosh i ri italian që kishte ndërruar jetë në moshën vetëm 14-vjeçare. Ishte një ditë e ngrohtë pranvere dhe qindra mijëra besimtarë, përfshirë shumë të rinj nga shkollat e drejtuara nga Salezianët, kishin ardhur për të qenë dëshmitarë të këtij momenti të jashtëzakonshëm në historinë e Kishës Katolike.
Në predikimin e tij, Papa Pius XII e përshkroi Domenic Savion si “një margaritar të vogël në kopshtin e Zotit” dhe “një shembull të pastërtisë, bindjes dhe dashurisë së flaktë për Zotin në moshën më të njomë”. Ai ishte i pari adoleshent që u kanonizua jo si martir, por si shenjt për virtytin heroik që tregoi gjatë jetës së tij të shkurtër.
Domenic Savio kishte lindur në një familje të thjeshtë në Piemonte më 2 prill 1842. Qysh i vogël, ai tregoi një devocion të thellë ndaj fesë dhe një ndjenjë të jashtëzakonshme për të drejtën dhe pastërtinë shpirtërore. Në moshën 12-vjeçare, ai u bë nxënës i Don Boskos – themeluesit të kongregatës së Salezianëve – i cili më vonë do të dokumentonte jetën e tij në një biografi prekëse. Fjalët e Domenikut në ditën e parë të shkollës janë bërë të famshme: “Unë dua të bëhem shenjt.”
Ai jetoi një jetë të mbushur me lutje, sakrifica të heshtura, ndihmë për bashkëmoshatarët dhe dashuri për Eukaristinë. Vdiq më 9 mars 1857 nga një sëmundje e shkurtër, duke lënë pas një ndikim të thellë te të gjithë ata që e njohën.
Procesi i kanonizimit të tij u nis me përkushtim nga Kongregata e Salezianëve. Në vitin 1933 ai u shpall i Lum, dhe pas dekadash hetimesh mbi jetën dhe mrekullitë e lidhura me të, Papa Pius XII nënshkroi dekretin e kanonizimit të tij në maj 1954, duke e kurorëzuar në qershor të po atij viti.
Në një kohë kur bota kishte kaluar përmes dy luftërave botërore dhe morali i rinisë ishte vënë në provë, Papa Pius XII e pa në Domenic Savion një figurë shprese, një dëshmi se shenjtëria është e mundur edhe për më të rinjtë. Ai e shpalli patron të ministrantëve, të fëmijëve dhe të rinisë katolike.
Përgatiti: L.Veizi
