Më 20 qershor 1991, Bundestagu gjerman – parlamenti federal i Gjermanisë – mori një vendim historik: të zhvendosë selinë e qeverisë dhe parlamentit nga Bon (ish-kryeqyteti i Gjermanisë Perëndimore) në Berlin, qytetin që pas bashkimit gjerman më 1990 u shpall sërish kryeqyteti i vendit të unifikuar. Kjo ngjarje shënoi një kthesë të madhe simbolike dhe politike, duke vulosur unitetin e Gjermanisë së pas-Luftës së Ftohtë dhe duke e ripozicionuar Berlinin si zemra e kombit gjerman.
Konteksti: Bashkimi gjerman dhe sfidat e reja
Pas rrëzimit të Murit të Berlinit më 1989 dhe bashkimit zyrtar të dy Gjermanive më 3 tetor 1990, Gjermania u përball me sfidën se ku do të vendosej qendra e re e pushtetit politik. Gjatë ndarjes së pasluftës, Bon ishte bërë kryeqyteti i përkohshëm i Republikës Federale të Gjermanisë (Gjermanisë Perëndimore), ndërsa Berlini Lindor ishte kryeqyteti i Gjermanisë Lindore (RDGJ).
Pas bashkimit, zgjedhja mes Bonit dhe Berlinit nuk ishte thjesht praktike – ajo ishte një debat i ngarkuar me histori, ndjenja dhe simbolizëm kombëtar.
Debati në Bundestag
Seanca plenare e 20 qershorit 1991 ishte e tensionuar dhe emocionale. Deputetët u ndanë midis:
Mbrojtësve të Bonit, që e shihnin atë si një qytet funksional, simbol i demokracisë perëndimore, larg ngarkesës historike të Berlinit nazist dhe komunist.
Përkrahësve të Berlinit, që kërkonin bashkimin e vërtetë simbolik dhe institucional të Gjermanisë në një kryeqytet që kishte qenë zemra e saj përpara ndarjes.
Pas orësh të tëra debatimi, votimi përfundoi me një shumicë të ngushtë: 338 vota pro dhe 320 kundër. Kështu, u vendos që Berlin të bëhej selia e qeverisë federale dhe e parlamentit.
Zbatimi dhe zhvendosja graduale
Vendimi i Bundestagut nuk solli një zhvendosje të menjëhershme. Kalimi i qeverisë dhe institucioneve të tjera federale në Berlin u bë gradualisht gjatë dekadës së mëvonshme, dhe u përmbyll kryesisht deri në vitin 1999, me përurimin e Reichstag-ut të rinovuar si seli e parlamentit.
Ndërkohë, Bon ruajti disa funksione të rëndësishme si “qytet federal dytësor”, me prani të ministrive dhe institucioneve të tjera shtetërore.
Simbolika e vendimit
Unitet kombëtar: Berlin u bë simboli i ribashkimit të Gjermanisë, duke përfaqësuar të kaluarën, dhimbjen dhe rilindjen e saj.
Rikthim në histori: Vendimi shënoi kthimin e Gjermanisë së bashkuar në historinë e saj përpara ndarjes së pasluftës.
Sinjal për botën: Gjermania e bashkuar synonte të ripozicionohej në arenën ndërkombëtare jo si një fuqi e ndarë, por si një shtet demokratik, i unifikuar dhe i përgjegjshëm.
Përgatiti: L.Veizi
