112 vjet më parë, më 4 dhjetor të vitit 1912 u themelua qeveria e parë shqiptare. Atë ditë Kuvendi i Vlorës zgjodhi Qeverinë me kryeministër Ismail Qemalin, i cili në atë kohë kishte edhe funksionin e Ministrit të Jashtëm. Kjo qeveri e re kishte në përbërje të saj 10 ministra, politikanë, aktivistë, njerëz të shquar të lëvizjes politike e patriotike, publicistikës e jetës fetare në Shqipëri: Zëvendës-kryeministër u zgjodh Dom Nikollë Kaçorri, një personalitet i spikatur i kishës katolike, sekretar i Argjipeshkëvisë së Durrësit; Ministri i Brendshëm, Myfit Libohova, politikan i shquar shqiptar; Ministri i Arsimit, Luigj Gurakuqi, një nga figurat kryesore të lëvizjes sonë atdhetare dhe demokratike; Ministri i Drejtësisë, Petro Poga, botues i gazetës “Drita” të Stambollit; Ministri i Bujqësisë Pandeli Cale; Ministri i Financave Abdi Toptani; Ministri i Luftës, Mehmet Pash Dërralla, njër ndër luftëtarët më të shquar të Lidhjes Shqiptare të Prizrenit të vitit 1878; Ministri i Punëve Botore, Mit’hat Frashëri një tjetër figurë e spikatur në politikën shqiptare në gjysmën e parë të shekullit 2o-të dhe Ministri i Postë Telegrafit, Lef Nosi, nënshkrues i Aktit të Pavarësisë.
Po më 4 dhjetor të vitit 1912, vetëm 6 ditë pas shpalljes së pavarësisë së Shqipërisë, u krijua edhe Ushtria Kombëtare. Për herë të parë në historinë shekullore të vendit u krijua Ministria e Mbrojtjes Kombëtare, (Ministria e Luftës) e drejtuar nga Mehmet Pashë DERALLA (Tetova) dhe Shtabi i Përgjithshëm i drejtuar nga major Ali Shefqet SHKUPI. Strukturat kryesore përbërëse të saj ishin forcat aktive, rezervë ato vullnetare si edhe Xhandarmëria me 12. 000 pjesëtarë.
