Nga ARTUR AJAZI
Në 22 Qershor të vitit 1991, Tirana priti ish-Sekretarine SHBA James Baker. Ishte nje miting i madh, dhedukej sikur gjithë bota këtej e tutje “do të mbështesteSali Berishën”. Por nuk zgjati shumë “dashuriaamerikane e Berishës”, pasi me vjedhjen e votave me banda në 1996, të atyre qëndrore dhe lokale, SHBA u distancua nga ai. Vitet rrodhën, dhe demokraciashqiptare mbeti sërisht e “brishtë”, edhe pse botademokratike ka ecur shumë përpara, në konceptin e funksionimit të shtetit ligjor. Në 34 vite tranzicion, politika shqiptare është dominuar më shumë ngaservilët dhe të pazotët, nga ata që në takime me homologët ulnin kurrizin dhe kokën, se nga ata që sidinjitozë, tregonin se ishin të barabartë me cilindo, nëBruksel, Paris, Berlin, apo Washington. I vetmipolitikan që ka treguar krenari, dinjitet, dhe aspakinferioritet në të gjitha tryezat dhe takimet me homologët e tij europianë dhe amerikanë, mbetet Edi Rama. Ai i tregoi shqiptarëve, se edhe një vend i vogëlsa yni, edhe një kryeminister i një vendi të vogël, qëndron dhe prezantohet me aq dinjitet, sakryeministrat e vendeve të BE. Edi Rama, ka treguar dhe vazhdon të na tregojë, se di të imponohet, kurështë fjala për kauza të drejta të Shqipërisë. Ai mbetetpolitikani që e nisi me “inat” bërjen nga e para tështetit ligjor, e nisi me po aq “inat” edhe procesin e integrimit të vendit në BE. Dhe ja ku jemi sot. U hapënnegociatat, dhe Shqipëria, brënda 2030, ngre flamurin e saj në BE. Dhe këtë e bëri, jo politikani servil, jo politikani i paaftë, jo politikani inferior para çdokryeministri, kancelari apo politikani tjeter në BE. Transformimi qelizor i Partisë Socialiste, mbetet ide dhe vepër e Edi Ramës. Lideri jep shembullin e tij, dhepërçon mesazhin e duhur deri në bazë. Kjo ka bërë qëEdi Rama, ta ketë të sigurtë edhe mandatin e katërtqeverisës. Shqiptarët nuk duan më politikanë qëmbushin selitë e partive me fotot e tyre me “ish-kancelarë, ish-presidentë, dhe ish-kryeministra”. Shqiptarët nuk duam më politikanë, që shajnë në shqipdhe gjuhë të huaj, vendin e tyre, apo dhe bëjnë thirrjepër “mosinvestim dhe mosintegrim të vendit në BE”. Servilizmi i Berishës, (apo dhe aleatëve të tij tëmolepsur) arrin deri atje, sa lidhin fitoren e Trump SHBA, apo dhe CDU-së në Gjermani, me “fitoren e PD në Shqipëri”. Berisha e ka mbështetur fushatën dhepropogandën e tij, në telegramet dhe ftesat e marra ngandonjë ish-deputet i dalë në pension , apo dhe ngaintervistat e Arben Ahmetajt. Servilizmi dhe pazotësia, janë virtyte që yshtin gjithmonë një politikan tëmbijetojë, por jo të fitojë pushtet.
