Këtë të shtunë, më 1 mars, besimtarët myslimanë në mbarë botën, përfshirë Shqipërinë, Kosovën dhe Maqedoninë e Veriut, do të nisin një udhëtim shpirtëror të jashtëzakonshëm: muajin e shenjtë të Ramazanit.
Ky nuk është thjesht një muaj agjërimi, por një kohë reflektimi të thellë, devotshmërie dhe mirësie. Një periudhë ku zemrat afrohen më shumë me Zotin dhe me njëri-tjetrin, ku shpirti pastrohet dhe njeriu lidhet më fort me vlerat e besimit, durimit dhe dhembshurisë.
Çfarë përfaqëson Ramazani?
Për miliona besimtarë, Ramazani është më shumë sesa një traditë fetare – është një ndalesë e domosdoshme në ritmin e shpejtë të jetës. Një mundësi për të reflektuar mbi qëllimin e ekzistencës, për të vlerësuar bekimet e përditshme që shpesh i marrim si të mirëqena dhe për të ushqyer shpirtin me paqe dhe dashuri.
Duke iu referuar kalendarit Islam, Ramazani është muaji i nëntë i vitit hënor, një kohë e shenjtë ku, sipas traditës islame, Profeti Muhamed mori shpalljen e Kuranit “si udhërrëfyes për njerëzit me drejtësi dhe shpëtim” .
Agjërimi: Një akt i devotshmërisë dhe vetëkontrollit
Agjërimi është një nga pesë shtyllat e Islamit dhe një provë e vullnetit dhe përkushtimit. Nga agimi deri në perëndimin e diellit, besimtarët ndalojnë së ngrëni, së piri dhe së kryeri veprime që mund ta shpërqendrojnë shpirtin nga lidhja me Zotin. Por më shumë sesa një kufizim fizik, ky është një ushtrim shpirtëror, një mënyrë për të forcuar vetëdisiplinën, për të pastruar zemrën dhe për t’u afruar me të tjerët përmes dhembshurisë dhe bamirësisë.
Në mbrëmje, me perëndimin e diellit, agjërimi ndërpritet me një gotë ujë dhe hurma, për të vijuar më pas me vaktin tradicional të iftarit. Kjo është një kohë bashkimi me familjen, miqtë dhe komunitetin, ku ushqimi nuk është thjesht një nevojë, por një simbol i mirësisë dhe ndarjes.
Më shumë se një sakrificë: Një rrugëtim i brendshëm
Shpesh, Ramazani shihet si një sfidë fizike, por në të vërtetë ai është një dhuratë. Nuk është vetëm një periudhë kufizimesh, por një çlirim nga e tepërta dhe një forcim i vullnetit. Gjatë këtij muaji, myslimanët jo vetëm që agjërojnë nga ushqimi dhe pijet, por gjithashtu i përkushtohen më shumë lutjeve, leximit të Kuranit dhe veprave të mira.
Në këtë kohë të shenjtë, zemrat hapen më shumë për bamirësi, për ndihmë ndaj atyre që kanë nevojë dhe për përhapjen e energjisë pozitive. Për besimtarër myslimanë Ramazani është një kujtesë se lumturia nuk gjendet në të mirat materiale, por në shpirtin e pasur me dhembshuri dhe mirënjohje.
Netët e Bekuara
Në 10 ditët e fundit të Ramazanit, besimtarët përjetojnë netët më të rëndësishme të vitit, ku besohet se njëra prej tyre është Nata e Kadrit, nata kur është zbritur shpallja hyjnore. Kjo natë, më e vlefshme se një mijë muaj, është një derë e hapur për falje, mëshirë dhe pranimin e lutjeve.
Përtej agjërimit – një mënyrë jetese
Edhe pse Ramazani zgjat vetëm 30 ditë, vlerat dhe mësimet e tij mund dhe duhet të zgjasin gjatë gjithë vitit. Durimi, dhembshuria, mirësia dhe lidhja e thellë me shpirtin janë thesare të çmuara që mund të na udhëheqin çdo ditë.
Në këtë muaj të bekuar, çdo akt i vogël i mirësisë ka një vlerë të madhe. Dhe në fund të ditës, Ramazani nuk është thjesht një periudhë sakrifice, është një mundësi për të qenë më të mirë, më të përulur dhe më të ndjeshëm ndaj botës që na rrethon.
Agjërim të lehtë dhe të pranuar për të gjithë besimtarët myslimanë!/ S,M
