Last Updated on 26/07/2025 by adminfjala
Në verën përvëluese të 26 korrikut 1952, ndërsa flluskat e protestës dhe urrejtjes ndaj aristokracisë mbushnin rrugët e Kajros, Mbreti Faruk I i Egjiptit firmoste aktin që do të shënonte fundin e mbretërimit të tij dhe të gjithë dinastisë Muhamed Ali, që kishte sunduar Egjiptin për më shumë se një shekull. Ai abdikoi formalisht në favor të djalit të tij të mitur, Princit Fuad II, por ky ishte një akt simbolik – mbretëria egjiptiane kishte hyrë në agoni.
Farouk I, djali i Mbretit Fuad I, kishte hipur në fron në moshën 16-vjeçare në vitin 1936, me një pritshmëri të lartë si një monark modernizues. Por sundimi i tij u karakterizua nga luks i tepërt, korrupsion në oborrin mbretëror dhe një shkëputje e thellë nga populli i zakonshëm egjiptian. Ai u bë objekt i satirave popullore, i përfolur për koleksionet e shtrenjta dhe për stilin e jetesës që sfidonte vuajtjet e masave. Në sfondin e një situate gjithnjë e më të tensionuar politike dhe sociale, pushteti i tij po rrënohej dalëngadalë.
Vendimi për abdikim u nxit nga grushti i shtetit ushtarak i udhëhequr nga një grup oficerësh të rinj, të njohur si “Oficerët e Lirë”, të cilët, më 23 korrik 1952, ndërmorën një lëvizje të organizuar që synonte çrrënjosjen e monarkisë dhe reformimin e shoqërisë egjiptiane. Lideri shpirtëror dhe figura në prapaskenë e kësaj revolucioni ishte Gamal Abdel Nasser, i cili më vonë do të bëhej president dhe figurë emblemë e nacionalizmit arab.
Pas abdikimit, Faruku u nis në mërgim drejt Italisë, duke lënë pas një Egjipt që do të hynte në një epokë të re republikane. Princi Fuad II, vetëm gjashtë muajsh, nuk sundoi kurrë në mënyrë reale. Në vitin 1953, monarkia egjiptiane u shpall e përfunduar dhe Egjipti u shpall republikë.
Rënia e Farukut ishte më shumë sesa fundi i një mbreti – ishte rënia e një epoke. Ishte mbyllja e një kapitulli që fillonte me reformat e Muhamed Ali Pashës dhe mbaronte me largimin e një monarku të zhytur në dekadencë, në një botë që kërkonte drejtësi sociale, barazi dhe sovranitet të vërtetë.
Përgatiti/ L.Veizi