Kanibalizëm. Zbulimi ofron njohuri të reja mbi praktikat funerale dhe rituale të paraardhësve tanë parahistorikë . Ekipi hulumtues kreu një ” analizë tafonomike ” (studimin e proceseve të vëzhguara në mbetjet organike pas vdekjes, nga dekompozimi dhe fosilizimi deri te zbulimi dhe analiza nga shkencëtarët) në 63 fragmente kockash njerëzore , duke përfshirë kafkat dhe kockat e gjymtyrëve të gjata .
Rezultatet ishin tronditëse: 68 përqind e mbetjeve treguan shenja të manipulimit njerëzor, të tilla si prerje të qëllimshme dhe fraktura . Kjo dëshmi tregon heqjen e muskujve, trurit dhe indeve kurrizore, duke sugjeruar që trupat u përpunuan për konsum menjëherë pas vdekjes .
E vendosur pranë Krakovit, Shpella Maszycka është një vend arkeologjik me rëndësi të madhe, i njohur që nga shekulli i 19-të për zbulimin e veglave prej guri, mbetjeve të kafshëve dhe fragmenteve të eshtrave të njeriut. Megjithatë, vetëm nëpërmjet aplikimit të teknikave moderne të analizës është mundur të zbulohet praktika e kanibalizmit.
Duke përdorur teknikat e mikroskopisë 3D , studiuesit ishin në gjendje të dallonin shenjat e shkaktuara nga mjetet njerëzore nga ato të prodhuara nga faktorët natyrorë ose nga veprimi i pastruesve. Pozicioni dhe shpërndarja e këtyre shenjave tregojnë për një shfrytëzim ushqimor të kufomave, duke përjashtuar çdo hipotezë tjetër.
Mbetjet e kockave tregojnë një model të qartë përpunimi : kafkat tregojnë prerje për të hequr lëkurën e kokës dhe mishin e fytyrës , fraktura për të hyrë në tru , një organ shumë ushqyes, ndërsa kockat e gjata tregojnë thyerje me goditje për të nxjerrë palcën , një burim i vlefshëm yndyre dhe energjie. Shpërndarja dhe përsëritja e këtyre modeleve sugjeron konsumim metodik, me përparësi pjesëve më të pasura me lëndë ushqyese.
Kanibalizëm luftarak. Jo të gjitha format e kanibalizmit janë të njëjta: kjo praktikë merr konotacione të ndryshme në varësi të kontekstit historik, nga mbijetesa te ritualet e deri te aktet e dhunës së qëllimshme.
Në këtë rast, studiuesit besojnë se kanibalizmi mund të jetë praktikuar si një formë dhune kundër armiqve , duke e konfiguruar veten si një “kanibalizëm lufte” i vërtetë. Zbulimi i kanibalizmit në shpellën Maszycka ngre pyetje të reja në lidhje me jetën dhe dinamikën shoqërore të grupeve njerëzore gjatë Magdalenisë. Do të nevojiten kërkime të mëtejshme për të kuptuar plotësisht motivet e kësaj praktike makabre dhe rolin e saj në kontekstin kulturor dhe mjedisor të kohës.
Një praktikë e përhapur. Ajo që gjetëm në shpellën Maszycka nuk është një rast i izoluar. Katër vende të tjera me dëshmi të kanibalizmit gjatë Magdalenisë janë identifikuar në Evropë , duke sugjeruar se kjo praktikë ishte një pjesë integrale e kulturës së këtyre grupeve parahistorike. Një shembull është Shpella e Gough (Mbretëria e Bashkuar) ku mbetjet njerëzore tregojnë shenja të demijes, çartikulimit, përtypjes dhe shtypjes së indit kockor, gjë që tregon kanibalizëm të përhapur./E.T/FOCUS.IT
