Më 16 nëntor të vitit 2006 vdes në moshën 94 vjeçare në San Francisco, Milton Friedman.
Friedman, ishte një ekonomist amerikan që mori çmimin Nobel në vitin 1976 në Shkencat Ekonomike. Ky çmim iu dha, për hulumtimin e tij mbi analizën e konsumit, historinë dhe teorinë monetare dhe kompleksitetin e politikës së stabilizimit.
Me George Stigler dhe të tjerët, Friedman ishte ndër drejtuesit intelektualë të gjeneratës së dytë të shkollës ekonomike të Chicago-s. Sfidat e Friedman për atë që ai më vonë e quajti “teori naive Kejnesiane” filluan me ri-interpretimin e tij në vitet 1950 të funksionit të konsumit. Ai u bë avokati kryesor që kundërshtoi politikat qeveritare të Kejnesianit.
Në fund të viteve 1960, ai e përshkroi qasjen e tij (së bashku me të gjithë ekonomisët e kësaj rryme) duke përdorur “Gjuha dhe aparatet Keynesiane” por duke refuzuar konkluzionet “fillestare”.
Gjatë viteve 1960, ai promovoi një politikë alternative makroekonomike të njohur si “monetarism”. Ai teorizoi se ka ekzistuar një normë “natyrore” e papunësisë dhe e argumentuar, se qeveritë munden vetëm të rrisin punësimin mbi këtë normë, p.sh, duke rritur kërkesën agregate, vetëm për aq kohë sa inflacioni është duke u përshpejtuar.
