Air Inter Flight 148 ishte një fluturim i planifikuar pasagjerësh nga Aeroporti Lyon–Saint-Exupéry në Aeroportin e Strasburgut në Francë. Më 20 janar 1992, avioni Airbus A320 që kryente fluturimin u rrëzua në malet Vosges, Francë, pranë Mont Sainte-Odile, ndërsa po rrotullohej për të ulur në aeroportin e Strasburgut. 87 nga 96 personat në bord u vranë, ndërsa nëntë të tjerët u plagosën të gjithë. Avioni, një Airbus A320-111, regjistrimi F-GGED, numër serial 15, fluturoi për herë të parë më 4 nëntor 1988 dhe iu dorëzua Air Inter më 22 dhjetor 1988. Në kohën e aksidentit avioni kishte grumbulluar gjithsej 6,316 orët e kornizës së avionit.
Aksident
Fluturimi 148, i komanduar nga kapiteni 42-vjeçar Christian Hecquet dhe oficeri i parë 37-vjeçar Joël Cherubin, u nis nga Aeroporti Satolas në Lyon, Francë. Ndërsa po viktorohej për një afrim VOR/DME në pistën 05 në Strasburg, ajo u rrëzua në orën 19:20:33 CET në male në një lartësi prej 2620 këmbësh (800 m). Byroja e Kërkimit dhe Analizës për Sigurinë e Aviacionit Civil (BEA) zbuloi se Fluturimi 148 u rrëzua për shkak se pilotët lanë autopilotin në modalitetin vertikal të shpejtësisë në vend të modalitetit të këndit të rrugës së fluturimit dhe më pas vendosën “33” për “këndin e zbritjes 3.3°”, duke rezultuar në një shkallë të lartë zbritjeje prej 3,300 këmbësh (1,000 m) në minutë në terren. Pilotët nuk kishin paralajmërim për ndikimin e afërt, sepse Air Inter nuk e kishte pajisur avionin e tij me një sistem paralajmërimi për afërsinë tokësore (GPWS). Spekulohet se kjo ishte për shkak se Air Inter – duke u përballur me konkurrencë të egër nga trenat me shpejtësi të lartë TGV të Francës – mund të ketë inkurajuar pilotët e saj të fluturojnë shpejt në nivele të ulëta (deri në 350 nyje (650 km/h; 400 mph) nën 10,000 këmbë ( 3,000 m), ndërsa linjat e tjera ajrore në përgjithësi nuk i kalojnë 250 nyje (460 km/h; 290 mph)), dhe sistemet GPWS dhanë shumë paralajmërime telashe. Aksidenti ka ndodhur gjatë natës, nën re të ulëta dhe me borë të dobët. Reagimi i urgjencës ishte i ngadaltë dhe gazetarët ishin të parët që gjetën vendin e rrëzimit mbi katër orë më vonë.
Pasojat
Hetuesit e aksidenteve rekomanduan 35 ndryshime në raportin e tyre. Airbus modifikoi ndërfaqen e autopilotit në mënyrë që një cilësim vertikal i shpejtësisë të shfaqej si një numër katërshifror, duke parandaluar konfuzionin me modalitetin e këndit të rrugës së fluturimit. Regjistruesi i të dhënave të fluturimit u përmirësua në mënyrë që të ishte në gjendje të përballonte temperaturat më të larta dhe për më gjatë. Raporti rekomandoi gjithashtu që trajnimi i pilotëve për A320 duhet të përmirësohet dhe që sistemet e paralajmërimit të afërsisë në tokë duhet të instalohen në to. Air Inter e pajisi avionin e saj me sisteme paralajmërimi të afërsisë në tokë përpara se të përfundonte hetimi
