Për shkak të kërcënimeve të Rusisë për përdorimin e armëve bërthamore, kërkesa për bunkerë me pasoja është rritur në vendet evropiane. Por në Zvicër tashmë janë organizuar.
Zvicra do të ishte vendi më i sigurt në rast të një sulmi bërthamor. Në fakt, edhe nëse nuk ka bërë kurrë një luftë (të paktën në shekullin XX-XXI), Konfederata Zvicerane krenohet me një numër kaq të lartë bunkerësh anti-atomikë, saqë, në rast të një sulmi bërthamor ose aksidenti, do të ishte i vetmi komb i aftë për të sjellë në shpëtim të gjithë popullsinë.
Të kesh një vend strehimi është në fakt një e drejtë e sanksionuar në Kushtetutën zvicerane. Nenet 60 dhe 61 të ligjit federal për mbrojtjen civile në fakt thonë: “Çdo banor duhet të ketë një strehë (vend të mbrojtur) pranë shtëpisë së tij” dhe “Në komunat ku numri i vendeve të mbrojtura është i pamjaftueshëm, pronarët që ndërtojnë ndërtesa banimi janë të kërkohet të ndërtojnë një strehë dhe ta pajisin atë. Nëse nuk u kërkohet të ndërtojnë strehimore, paguajnë një kontribut zëvendësues”.
Zvicra ka rreth 365,000 strehimore private dhe publike, në gjendje të ofrojnë mbrojtje për mbi 9 milionë njerëz, duke mbuluar më shumë se 104% të popullsisë (8.6 milionë banorë). Është një rast unik: vendet më të virtytshme pas atij zviceran janë Suedia me 70% dhe Finlanda me 62%. Në Austrinë fqinje bunkerët do të kursenin 30% të banorëve, në Gjermani vetëm 3%.
BUNKERET NË ITALI
Në Itali, megjithatë, sipas informacioneve të mbledhura në Shtabin e Mbrojtjes, nuk ka bunkerë aktivë anti-atomikë publikë, por ka të braktisur si dhe strehimore të shumta kundërajrore që datojnë nga Lufta e Dytë Botërore të shpërndara në të gjithë territorin. Më i madhi ndodhet nën ish-fabrikën e municioneve të LSI-së në Pistoia: një tunel 2 km i gjatë.
SA KUSHTON NDËRTIMI I NJË BUNKERI ANTIATOMIK?
Në Itali, megjithatë, sipas informacioneve të mbledhura në Shtabin e Mbrojtjes, nuk ka bunkerë aktivë anti-atomikë publikë, por ka të braktisur si dhe strehimore të shumta kundërajrore që datojnë nga Lufta e Dytë Botërore të shpërndara në të gjithë territorin. Më i madhi ndodhet nën ish-fabrikën e municioneve të LSI-së në Pistoia: një tunel 2 km i gjatë. Planet rregullatore italiane nuk parashikojnë ndërtimin e bunkerëve antiatomikë; e vetmja mundësi është që ato të dizajnohen si bodrume, duke ndjekur rregullat e përcaktuara nga rregulloret zvicerane për strehimoret private. Kostoja mund të variojë nga 2 deri në 3 mijë euro për metër katror.
Burimi: focus.it
