Edhe një herë të strehuar nën tokë, ne përpiqemi ta racionalizojmë këtë sulm në parqet, universitetet dhe muzetë tanë
Nga Nataliya Gumenyuk*
Para së gjithash, është e frikshme të bombardohesh. Për pesë orë e 37 minuta, dhjetëra raketa të lëshuara nga Deti Kaspik dhe i Zi goditën qytetet e Ukrainës, përfshirë Kievin, ku jetoj dhe punoj. Secili prej tyre mund të shkatërrojë shtëpinë tuaj. Si një reporter që udhëtoj në zonat më të prekura nga lufta, kam parë dëmet e tmerrshme që mund të shkaktojnë këto sulme. Vetëm një goditje mund të shkatërrojë një ndërtesë apartamentesh shumëkatëshe, duke lënë një skelet të djegur – gjatë fundjavës një sulm si ky në Zaporizhzhia mori të paktën 13 jetë.
Së fundi ukrainasit përjetuan një nga sulmet më të mëdha ajrore që nga fillimi i pushtimit rus. Për herë të parë, sulmet me raketa goditën qendrën e kryeqytetit ukrainas, ku të paktën pesë persona u vranë dhe dhjetëra u plagosën. Këta ishin kryesisht udhëtarë që shkonin në punë të hënën në mëngjes. Pasuan pesë sulme të tjera ajrore.
Kremlini shënjestroi të gjitha qytetet kryesore të Ukrainës, duke përfshirë Dnipro dhe Kharkiv, Lviv dhe madje edhe Ivano-Frankivsk në perëndim relativisht të sigurt të vendit. Sipas shërbimit shtetëror të emergjencës, të paktën 11 persona kanë humbur jetën dhe 60 të tjerë janë plagosur.
Presidenti Zelenskiy ka regjistruar një deklaratë video duke thënë se objektivat kryesore ishin infrastruktura, veçanërisht rrjeti i energjisë. Qeveria pranoi se të paktën 11 objektiva të rëndësishëm u dëmtuan, por shumica e energjisë tani është rivendosur. Në banesën time në Kiev, rryma u ndërpre për jo më shumë se 10 minuta, por zonat në periferi të qytetit dhe pjesë të Chernihiv, Lviv dhe Sumy ende nuk kanë energji.
Ajo që i bën këto sulme kaq shqetësuese është pasaktësia e raketave ruse. Sulmet e tyre ajrore humbasin vazhdimisht objektivat. Ju mund ta shihni këtë si të mirë nga një perspektivë praktike ushtarake – por kjo do të thotë se kushdo, në çdo moment, mund të bëhet viktimë. Vegani ukrainas dhe mbrojtësi i të drejtave të kafshëve Pavlo Vyshebaba, i cili tani shërben në ushtri, postoi një foto të një krateri bombë ku dikur ishte një shesh lojrash në parkun qendror të Kievit. Ai iu referua një deklarate të mëparshme ruse se ata do të sulmonin qendrat e vendimmarrjes ushtarake. “Ishte ‘qendra jonë për vendimmarrje’, ku vendosëm nëse vajza ime donte një kon apo një akullore në një shkop,” tha ai me shaka. Në këto kohë, humori i zi është një lloj vetëmbrojtjeje psikologjike.
Presidenti tha se qëllimi tjetër ishte të terrorizonte ukrainasit dhe të sulmonte moralin tonë. Gjatë muajve të fundit ne kemi parë ushtrinë ruse duke pësuar humbje në fushën e betejës. Sukseset e hershme të Ukrainës në rajonin e Kharkivit i atribuohen kryesisht faktit që rusët u kapën në befasi. Por këto suksese vazhdojnë; Trupat ukrainase, me shumë vështirësi, kanë vazhduar çlirimin fshat pas fshati në rajonet Donbas dhe Kherson.
Shpërthimi i 8 tetorit në urën që lidh Krimenë e pushtuar me Rusinë – një projekt personal i Vladimir Putinit – ishte gjithashtu një goditje e madhe simbolike kundër udhëheqjes ruse. Qeveria ukrainase nuk konfirmoi se ishte operacioni i saj, por shërbimet ukrainase të sigurisë dhanë të dhëna se mund të qëndronin pas sulmit duke postuar një foto festive të urës në flakë. Ajo shkaktoi një trazirë të pabesueshme në mesin e propaganduesve rusë të luftës dhe bëri thirrje për hakmarrje të menjëhershme. Skifterët me ndikim brenda Rusisë kishin kritikuar tashmë forcat e tyre për mungesë të ashpërsisë.
Sulmi i sotëm ndaj Ukrainës duket si një përpjekje për të kënaqur atë audiencë të veçantë ruse dhe për të treguar se Kremlini është i aftë të dëmtojë Ukrainën. Gjithashtu më 8 tetor, Sergey Surovikin u emërua komandanti i të gjitha forcave ruse që pushtuan Ukrainën. I njohur për ashpërsinë e tij, Surovikin, i cili komandonte forcat në Siri gjatë ndërhyrjes ushtarake ruse atje, mund ta përdorë këtë sulm të menjëhershëm si një shans për t’u vendosur.
Dhe kështu, civilët që kishin shijuar pak paqe janë përsëri në gatishmëri të lartë. Sot, nxënësit e shkollës janë zhvendosur në bodrume. Bizneset janë mbyllur dhe takimet janë anuluar. Metroja e Kievit – e cila filloi të funksionojë në pranverë – shërbeu përsëri si strehë për bomba. Pas disa muajsh duke shijuar jetën në Kiev, shumë mund të mendojnë sërish të largohen.
Punonjësit e shpëtimit vëzhgojnë skenën e një sulmi rus në Kiev të hënën.
Putin paralajmëron për hakmarrje të mëtejshme pasi Ukraina goditet nga një valë masive sulmesh
Lexo më shumë
Megjithatë, pas shtatë muajsh lufte, ukrainasit kanë gjetur mënyrat e tyre për të përballuar zemërimin. Pas disa orësh kontrollimi të kolegëve, miqve dhe të afërmve në të gjithë vendin, interneti ukrainas është plot me mesazhe se sa shumë njerëz kanë dhuruar për ushtrinë.
Ukrainasit shqetësohen gjithashtu se pas disa orësh dhembshurie nga njerëzit në mbarë botën, ne mund të dëgjojmë thirrje të reja për t’u dorëzuar. Këto, që vijnë nga siguria e qyteteve të largëta evropiane, tingëllojnë jo thjesht të papërshtatshme, por joetike. Krimet e shumta të kryera në territoret e pushtuara si Bucha dhe Izium tregojnë se alternativat ndaj rezistencës nuk mund të jenë thjesht persekutimi, por ekzekutimi masiv dhe tortura.
Ne jemi të frikësuar për momentin, por kjo është ndryshe nga të jetuarit në frikë të vazhdueshme. Sfidimi ukrainas nuk do të thotë trimëri. Më shumë se çdo gjë, ndjenja që ndjen ndërsa ulesh në një bodrum duke parë hartën e paralajmërimit të sulmit ajror për pesë orë e 37 minuta është pragmatizëm. Ne nuk mendojmë për ide madhështore, por për furnizime me energji elektrike dhe ujë, dokumente, racione ditore dhe plane emergjente.
Nga më shumë se 80 raketa të lëshuara në Ukrainë sot, të paktën gjysma thuhet se u rrëzuan nga mbrojtja ajrore e Ukrainës. Ajo që mund të duket e tmerrshme dhe e pashmangshme mund të ndalet me mbrojtjen e duhur. Kjo duket si e vetmja përgjigje racionale ndaj sulmit irracional ndaj parqeve, universiteteve, muzeve tona. Duhet të vazhdojë.
*Nataliya Gumenyuk është një gazetare ukrainase e specializuar në çështjet e jashtme dhe raportimin e konflikteve.
Burimi: theguardian.com/ Përgatiti për botim: L.Veizi
