Në 24 janar të vitit 1862, Bukureshti shpallet kryeqyteti i Rumanisë.
Sipas të dhënave të lashtë ishte themeluar në brigjet e lumit Dâmboviţa në 1459 nga Vlad Tepesh. Gjatë gjysmës së dytë të shekullit të nëntëmbëdhjetë popullata në Bukureshtit po rritetj shumë shpejt. Arkitektura ekstravagante dhe mjedis kulturor kozmopolit i kohës i dha atij pseudonimin Parisi i Lindjes për të qytetit, por diferencat sociale në mes të një klase në rritje të pasur dhe në masë të varfër ka vazhduar të rritet.
Emri Bukureşht ka një prejardhje të pa qartë; Tradita e lidh themelimin e Bukureshtit me emrin “Bukur” i cili sipas legjendave të ndryshme ishte ose një princ, bandit, peshkatar, bari, apo gjahtar. Por në të gjitha rastet ai përshkruhet si mbresëlënës, përshtypës, i pashëm. Në rumanisht Bukuresht do të thotë ‘gëzim’ “lumturi” dhe besohet të jetë me prejardhje dake. Por ka edhe etimologji të tjera nga dijetarë të hershëm, duke përfshirë një nga udhëtari osman, Çelebi (1781), i cili thotë se Bukureshti u emërua për nder të Abu – Karis nga fisi Beni – Kuresh. Ndërsa në një libër të shekullit të 19, botuar në Vjenë, thuhet se emri Bukuresht rrjedh nga “Bukovie”, pyll ahu që ndodhej aty para ndërtimit të qytetit. Për here të parë emri Bukuresht është përmendur në dokumente në vitin 1459.
Bukureshti është qendra më e populluar urbane në Rumani, regjistruar në të gjithë zonën metropolitane, 2.3 milion. Rritja natyrore e qytetit është pozitive, pra, popullsia është në rritje të vazhdueshme. Gjatë 20 viteve të fundit të vjetra, gati pësoi një shpërthim demografik, popullsia e saj u dyfishua. Në Evropë, kryeqyteti i Bukureshtit është i gjashti në numrin e banorëve. Në periferi të fokusohet 40% të popullatës së përgjithshme të qytetit.
