Më 24 shkurt 2022, ukrainasit u zgjuan nga një natë e tmerrshme e shoqëruar nga bombardimet. Trupat ruse të Presidentit Putin kishin nisur pushtimin e vendit.
Eksodi filloi. Disa shoqëruan familjet e tyre jashtë vendit përpara se të ktheheshin në luftime, të tjerë nxituan drejt kufijve me makina ose me trena të mbushur me njerëz.
Në ditët e para të luftës, qindra mijëra ukrainas u kthyen në perëndim drejt Polonisë, Hungarisë, Sllovakisë, Rumanisë ose Moldavisë. Vetëm më 6 mars, Komisioneri i Lartë i Kombeve të Bashkuara për Refugjatët (UNHCR) regjistroi një maksimum prej 140,843 kalimesh në kufirin ukrainas-polak. Në fund të marsit, më shumë se 2 milionë kishin kaluar në qytetet e Polonisë. Kriza e migracionit po merrte një shkallë të paprecedentë.
Tashmë një vit pas fillimit të luftës, sipas statistikave nga e përditshmja spanjolle “El Pais”, 8,087,952 refugjatë ukrainas janë regjistruar në Evropë.
Polonia dhe Gjermania janë vendet që kanë dhënë statusin më të madh të refugjatit, e ndjekur nga Republika Çeke. Por në raport me madhësinë e vendit të tyre, Mali i Zi dhe Republika Çeke kanë marrë pjesën më të madhe: refugjatët ukrainas përfaqësojnë më shumë se 4% të popullsisë së përgjithshme në Çeki dhe 5.4% në Mal të Zi.
