Kisha Katolike, duke ndjekur një traditë shekullore, vendosi qilima persiane nën arkivolin e Papa Françeskut. Çfarë simbolizojnë ato?
Duke vendosur qilima persiane nën arkivolin e Papa Françeskut, i cili ndërroi jetë të hënën, më 21 prill, në kishën e tij private dhe më pas në Shën Pjetrin, si dhe për varrimin e tij në sheshin e Shën Pjetrit më 26 prill, Kisha Katolike po ndjek një traditë gjashtëqindvjeçare.
Por si erdhi gjuha vizuale e qilimave, pra vija, forma, forma dhe modeli, e cila nuk ka origjinë italiane dhe as që vjen nga tradita e krishterë, të shënojë terrenin e shenjtë në ceremonitë më të shenjtëruara të Kishës Katolike?

Fotografia: Alexandros Gasteratos | në
Veprat e artit
Siç shkruan Margaret Squires, një studiuese dhe pedagoge në Institutin Courtauld të Artit në The Art Newspaper, “nga fundi i shekullit të 14-të e tutje, qilimat e importuar nga Anatolia (dhe më vonë nga Levanti, Egjipti dhe Irani) ishin mbulesat më të vlefshme të dyshemesë që mund të bliheshin me para. Pozicioni i tyre i veçantë dëshmohet në pikturat e tilla fetare, ku shpesh shfaqen pikturat e tyre. Virgjëresha Mari apo figura të tjera të rëndësishme të krishtera”.
Një nga shembujt më të vjetër është Martesa e Virgjëreshës nga piktori italian Niccolò di Buonacorso, pikturuar në Siena rreth vitit 1380. Në të, një qilim i mrekullueshëm që mban një dizajn kafshësh kufizon zonën brenda së cilës bëhet martesa e Marisë dhe Jozefit.
Në mënyrë të ngjashme, piktori dhe argjendari Andrea del Verrocchio përdori një qilim nga Anadolli për përshkrimin e Virgjëreshës dhe Fëmijës të shoqëruar nga, ndër të tjera, Gjon Pagëzori, i përfunduar në 1486. Tapeti, një dizajn osman i të cilit mbijetojnë shumë kopje, krijon një hapësirë në të cilën prehet Virgjëresha Mari.
Dhurata diplomatike
Në shekullin e 16-të, qilimat nga vendet islame mbërrinin në Evropë me qindra, si mallra, si porosi direkte dhe ndonjëherë, si dhurata për arsye diplomatike.
Qilimat nga vendet osmane dominonin tregtinë në shekullin e 16-të. Irani Safavid dhe më vonë India Mongole iu bashkuan tregut në shekullin e 17-të.
Përdorimi i qilimave si dhurata diplomatike vazhdon edhe sot e kësaj dite. Në vitin 2016, kur presidenti iranian Hassan Rouhani u takua me Papa Françeskun në Vatikan, ai solli me vete një qilim të vogël si dhuratë për Papën.
Funerali i Papa Françeskut
Tapetet që shohim në punimet e varrimit të Papa Françeskut funksionojnë në të njëjtën mënyrë si qilimat në piktura. Ato shënojnë tokën e shenjtë, një hapësirë të shenjtëruar me kufij të dallueshëm që e ndajnë Papën nga shoqëruesit dhe vizitorët rreth tij.
“Në hapësirën më intime të kishës private, dy anëtarë të Gardës Zvicerane qëndruan në krah të arkivolit në skajin e tapetit, duke i bërë jehonë gjestit të Gjon Pagëzorit në Piazza Madonna të Verrocchio-s. Në Shën Pjetrit, për shikimin publik, kufijtë e tapetit më të madh ishin të lidhur me qilimat dhe shtyllat përreth”./e.t