Përgatiti: Leonard Veizi
Autori amerikan Xhimi Marrs, në veprat e tij që eksplorojnë lidhjet mes politikës dhe sekreteve okulte, e për më tej në vëllimim “Kush e sundn botën”, shkruan se Ditri Ekart (Dietrich Eckart) ishte jo thjesht një poet dhe dramaturg gjerman, por një figurë kyçe në përçimin e ideologjisë mistike që do të përvijonte më pas në filozofinë e errët të nazizmit. Sipas Marrs, Ekart e pa Adolf Hitlerin si një “Fëmijë të Iluminizmit”, një enë për mbartjen e një vizioni të lashtë, të rrënjosur në traditat e shoqërive sekrete dhe të mitologjive ariane.
Në këtë linjë interpretuese, Hitler nuk u ngjit në skenën politike thjesht si një orator i zoti apo si një veteran i zhgënjyer nga Lufta e Parë Botërore. Ai u “dërgua”, siç thotë Marrs, si një agjent sekret për të depërtuar në radhët e Partisë së Punëtorëve Gjermanë — një lëvizje e vogël nacionaliste, e përbërë nga punëtorë të zhgënjyer, teoricienë të komplotit dhe simpatizantë të misticizmit gjerman. Aty ai do të duhej të vëzhgonte, të mësonte dhe të transformonte këtë organizatë në atë që më vonë do të bëhej Partia Naziste (NSDAP).
Ekart, një prej themeluesve të shoqatës okulte Thule Gesellschaft, ishte i bindur se historia nuk lëviz nga rastësitë, por nga forca të padukshme që veprojnë përmes njerëzve të jashtëzakonshëm. Për të, Hitleri ishte një vegël e tillë. Në dorëshkrimet dhe shënimet e tij të fundit, Eckart thuhet se shkroi: “Nuk duhet të qeshni për Hitlerin. Një ditë do të dëgjoni për të. Unë kam ndikuar mbi të.”
Nëse e shohim nga ky kënd, Ekart mund të konsiderohet si themeluesi shpirtëror i nacionalsocializmit, një mentor i padukshëm që udhëzoi Hitlerin drejt një misioni që shtrihej përtej politikës së zakonshme. Ai i dha Hitlerin jo vetëm ideologjinë, por edhe një ndjenjë të përzgjedhjes dhe një kauzë “kozmike”.
Një pyetje tronditëse që lind nga ky vizion është: a ishte nazizmi një projekt thjesht politik, apo një eksperiment metafizik me pasoja të përbindshme? Nëse Hitleri vërtet u përzgjodh dhe u drejtua nga figura si Ekart, atëherë ngjitja e tij në pushtet nuk është vetëm një kapitull i errët i historisë — por ndoshta edhe një përpjekje për ta rikthyer njerëzimin në një epokë mitologjike të rilindur përmes dhunës dhe kultit të gjakut.
Ditri Ekart dhe misioni ezoterik i Adolf Hitlerit: Nacionalsocializmi si përmbushje e një vullneti të fshehtë
Në librin e tij “Rule by Secrecy”, Jimi Marrs hedh dritë mbi një dimension të panjohur të historisë së shekullit XX: origjinat okulte të nazizmit. Marrs thekson se Adolf Hitleri nuk ishte një individ që thjesht u ngjit në pushtet përmes ndjenjave nacionaliste dhe përdorimit mjeshtëror të propagandës. Ai u “ndërtua”, u “udhëzua” dhe sipas disa rrëfimeve, madje u “dërgua” nga një rreth shoqëror i fshehtë që vepronte në periferi të realitetit politik: Shoqëria Thule. Në qendër të kësaj ishte Dietrich Eckart — një poet, mistik dhe antisemist radikal, që për Marrs-in përfaqëson themeluesin shpirtëror të nacionalsocializmit.
Kush ishte Ditri Ekart?
Dietrich Ekart ishte një figurë kulturore në Gjermani në fillimshekullin XX, por më e rëndësishmja është lidhja e tij me rrethet e ezoterizmit gjerman. Ai ishte një nga themeluesit e Thule Gesellschaft, një shoqëri sekrete e frymëzuar nga mitologjia nordike, teoritë e racës ariane dhe ide të përziera nga teozofia, astrologjia dhe spiritualizmi gjerman. Thule e konsideronte veten trashëgimtare të një rregulli të lashtë të njohurisë, dhe shumë nga anëtarët e saj ishin gjithashtu masonë të shkallëve të larta, okultistë dhe aristokratë të zhgënjyer nga rënia e Perandorisë Gjermane.
Sipas Marrs dhe autorëve si Trevor Ravenscroft (The Spear of Destiny), Ekart e njihte Hitlerin që në ditët e tij të para në Mynih. Ai nuk e pa atë thjesht si një njeri të zakonshëm, por si një “mesiah të errët”, një figurë që do të kanalizonte vullnetin e një fuqie më të madhe për të rindërtuar rendin e botës sipas një kodi të lashtë.
Eckart thuhet se e udhëzoi Hitlerin në mësimet e Thule, e ekspozoi ndaj simbolikës okulte dhe e drejtoi drejt përdorimit të fjalës si armë. Retorika hipnotike e Hitlerit, mënyra si fliste në ekstazë, duke përshkruar veten si “vegël të fatit”, nuk ishte rastësi — ishte rezultat i një formimi mistik që e përshkonte thellë karakterin e tij.
Në shtratin e vdekjes, Ekart thuhet të ketë thënë: “Ndiqni Hitlerin. Ai do të kërcënojë botën me një lëvizje që nuk mund ta përfytyroni dot. Unë kam ndikuar mbi të.”
(Ky citat përmendet nga Ravenscroft dhe përsëritet nga Marrs.)
Shoqëria Thule dhe ideologjia që pasoi
Thule nuk ishte një klub letrar. Ajo ishte një lëvizje që besonte në një “luftë mes racave”, në ringjalljen e një kulture “paracivilizuese ariane” dhe në ekzistencën e një udhëheqësi të ardhshëm që do të përmbushte ciklin e “ritualit të gjakut”. Disa studiues e lidhin këtë me misteret eleuziane, me kultin e Odinit, madje edhe me urdhra më të lashtë lindorë që flasin për ardhjen e një Maitreja të errët.
Sipas Xhimi Marrs, shumë figura të hershme të partisë naziste, përfshirë Rudolf Hes-in, Alfred Rosenberg-un dhe madje edhe Hajnrih Himler-in, ishin të lidhur në mënyra të ndryshme me Thule ose me grupe të tjera si “Vril” dhe “Ahnenerbe” – organizata që kërkonin njohuri të humbura, energji të fshehta dhe të kaluarën mitologjike të njeriut arian.
Hitleri si agjent i zgjedhur
Në këtë kontekst, Marrs sugjeron që Hitleri nuk ishte një figurë spontane, por një agjent që u vendos me qëllim në Partinë e Punëtorëve Gjermanë. Ai nuk e ndërtoi atë nga zero, por e mori një strukturë embrionale dhe e shndërroi sipas frymës që Ekart dhe rrethet ezoterike kishin parapërgatitur. Disa autorë shkojnë më tej, duke thënë se Hitleri ishte i “përfshirë në rituale” dhe merrte “frymëzime” në ekstaza që ai vetë i quante “ndriçime të brendshme nga forca superiore”.
Kjo ide e misionit — e një udhëheqësi që nuk ishte thjesht politikan, por kanal për një vullnet të errët — shpjegon edhe mënyrën sesi ai frymëzoi turma të tëra, dhe sesi Gjermania e viteve ’30 u transformua në një mekanizëm total të përkushtuar ndaj një ideje gati religjioze.
Në përfundim:
Nëse ndjekim gjurmët që na tregojnë Marrs dhe studiues të tjerë, kuptohet që nazizmi nuk ishte vetëm një ideologji politike, por një eksperiment metafizik, një projekt alkimik i përmasave globale. Dietrich Eckart nuk ishte vetëm një mentor, por një lloj profeti i errët që mbolli farën e një epoke shkatërrimi, me shpresën për një rilindje të një rregulli të lashtë — të ashtuquajturin rend arian. Dhe Hitleri, në këtë vizion, nuk ishte as rastësi, as thjesht diktator — por një agjent të cilit iu dha çelësi i një misioni përtej realitetit të dukshëm.
(pjesa e parë – vijon)
