Të veshur me uniformën e ushtrisë së SHBA-ve, sot përkujtohen tre shqiptaro-amerikanë që dhanë jetën për Amerikën. Tre prej tyre, të cilët humbën jetën në Irak janë Nicholas O.Cherava, Ervin Dervishi dhe Gentian Marku.
Nicholas O. Cherava- ishte aq krenar për origjinën e tij shqiptare, sa që kishte bërë tatuazh një flamur shqiptar në gjoks. Ai ishte një detar ashtu si babai i tij ishte detar. Babai i tij ishte i korporatës Thomas Robert Oresti Cherava.
Duke u rritur në Ontonagon, Michigan, nëna e tij kujton kur në moshën 8 vjeç, ai i kërkoi asaj të blinte një flamur më të madh amerikan. “Ai ishte gjithmonë patriot,” tha ajo.
Nicholas O. Cherava u vra nga një bombë afër Karmah, në Irak, më 5 tetor 2005. Ai ishte 21 vjeç.
Kam ngecur në këtë faqe në internet kushtuar tij; disa nga ato mesazhe janë vërtet dërrmuese. Zgjodha një për të përfshirë këtu sot: ” Ka disa ditë që më bëjnë të kuptoj se sa me fat jam dhe sot është një prej tyre.
Ka mijëra familje ashtu si e juaja që kurrë nuk do të jenë në gjendje të festojnë Krishtlindjet në të njëjtën mënyrë. Për shkakun tuaj unë jam në gjendje të jem këtu me vajzën time sot. Ju keni pasur ndikimin më të madh mbi mua sa i përket personit dhe njeriut që jam sot.
Unë kurrë nuk do të jem në gjendje t’ju falënderoj sa duhet për gjithçka. Por faleminderit dhe Gëzuar Krishtlindjet”.*Vëlla Herbert*.
Ervin Dervishi- I përshkruar si “Mërguesi shqiptar që vdiq një hero në Irak”, Ervini mbërriti në Amerikë me prindërit e tij, Kujtim dhe Shpresa Dervishi dhe vëllain e tij Saimir, për në Teksasin e Veriut, në prill 1999, pasi fitoi llotarinë kombëtare të emigracionit.
Lindur dhe rritur në Tiranë, ai përqafoi me entuziazëm atdheun e tij të ri. Ai donte të luante futboll dhe bashkë me vëllain e tij ishte aktiv në Programin e eksploruesve të Departamentit të Policisë Waxahachie.
Ervini iu bashkua ushtrisë në tetor 2002 dhe shërbeu në Irak gjatë operacionit Liria e Irakut. Ai ishte atje kur Sadam Huseini u kap në fund dhe u arrestua. Ai pritej të kthehej në shtëpi në nëntor 2003, por kthimi i tij u shty për në prill 2004. Ai kurrë nuk u kthye. Dervishi u vra, më 24 janar 2004, gjatë një patrullimi luftarak në Baji, Irak.
Pas shërbimit ushtarak ai dëshironte të bëhej oficer policie në mënyrë që t’i shërbente komunitetit të tij lokal. Për të gjithë që e njohën, ishte një lamtumirë shumë e vështirë.
“Ai erdhi këtu një djalë. Ai la këtu një burrë. Dhe ai vdiq një hero”, tha vëllai i tij Samiri, i cili ishte 19 vjeç në atë kohë.
Gentian Marku ishte vetëm 14 vjeç kur emigroi në Shtetet e Bashkuara. Ai kreditoi transferimin në Amerikë me ndryshimin e tij nga një adoleshent problematik në një anëtar të ngritur të shoqërisë. Kalimi në Amerikë e shndërroi atë nga një adoleshent që krijon probleme në një person të respektueshëm dhe të përgjegjshëm. Ai nuk do të kishte shkuar aspak në Irak, nëse do të ishte e mundur që ai të bëhej oficer policie në Warren. Sidoqoftë, kishte një kufi moshe dhe ai duhej të priste derisa të bëhej 21-vjeç. Gentiani vendosi të bashkohej me marinsat në vend të kësaj.
Pak marinsa kanë veshur uniformën e tyre me aq krenari sa Gentiani. “Pjesa më e mirë për të qenë një Detare është nderi që shoqërohet me të”, shkroi ai në faqen e internetit të Departamentit të Mbrojtjes. Gentian Marku, ishte 22 vjeç, kur u vra nga veprimi i armikut në provincën Anbar, në Fallujah. Ishte Dita e Falënderimeve, 25 Nëntor 2004.
Gentian ishte fëmija i vetëm i Zef dhe Sate Marku. Ai u varros në fshatin e tij të shtëpisë Piraj, 40 milje në veri të kryeqytetit, Tiranë, në Shqipëri. Me propozimin e Kryeministrit të atëhershëm shqiptar, ai u shpall Martir i Kombit. Dale Malesh, një oficer i burimeve policore në shkollë e kujton me shumë dashuri kur fliste me gazetarët. Gentian ishte “një fëmijë i shkëlqyeshëm dhe një Amerikan i shkëlqyeshëm”, tha ai./b.b/fjala.al
