Nga Haxhi Isufi
I dashur mik .Të kam shkruar dy herë dhe të kam telefonuar tre herë për të pyetur se si po ia kalon me Koronavirusin.
Ti nuk je ndjerë fare. Unë e di se kjo ndodh ngaqë unë nuk ta pëlqej kryetarin e Partisë sepse disa herë kam shkruar për të. Sa keq! A e di se sa poshtë e ul veten me këtë menefregizëm?
Pavarësisht se fatkeqësisht unë nuk kam parti, por të gjithë miqtë i kam me parti ,unë i respektoj dhe i dua ata se i kam miq. Po ti pse je kështu?
A po pse ai ty te paguan 24 orë për të share dhe shpifur kundra rivaleve të tij! Ti mirë bën që leh se leh me lekë ,se me ato lehje ti mban familjen, shkon për dreka e për darka, udhëton jashtë etj e tej, por unë këtë punë nuk e bej dot mor miku im.
Nuk e kam ne gen të leh as me lekë e as pa lekë. Unë jam një zog i lirë pa kafaz partiak. Unë e di qe ti do ta lexosh këtë shkrim dhe do dyshosh se e kam shkruar për ty.
Po mor po për ty e kam shkruar dhe kësaj radhe nuk ta vura emrin sepse është natyra ime e tillë. Miqtë i respektoj dhe i paralajmëroj se personaliteti nuk shpërfytyrohet. Nuk i bie me telefonit tënd, ti do thuash “pune e madhe”. Por mua gjithmonë do me dhëmbë në shpirt qenia jote e varur, e shtrirë për tokë, e servilosur e zhubrosur, e shurruar i llapaqenosur dhe e një burri fisnik të kthyer në një grua të përdalë para një qenie njerëzore me dy këmbë i cili na paska me nder një parti….
