Akropoli i Athinës është një qytet-kështjellë i lashtë i vendosur në një ngritje shkëmbore mbi qytetin e Athinës dhe përmban rrënojat e disa ndërtesave antike me rëndësi të madhe arkitekturore dhe historike, ku më e famshmja është Partenoni . Fjala akropol e ka origjinën nga fjalët Greke ἄκρον ( akron, “pika më e lartë, ekstremiteti”) dhe πόλις ( polis, “qytet”). Megjithëse termi akropol është i përgjithshëm dhe ka shumë akropole të tjera në Greqi, rëndësia e Akropolit të Athinës është i madh saqë ai njihet zakonisht si “Akropoli” pa specifikim të mëtejshëm. Gjatë kohërave antike njihej edhe më mirë si Cecropia, sipas njeriut-gjarprit legjendar, Cecrops, mbreti i parë i supozuar Athinas.
Ndërsa ka të dhëna se kodra ishte e banuar qysh në mijëvjecarin e katërt p.e.s, ishte Perikliu (rreth 495–429 p.e.s) në shekullin e pestë para Krishtit, i cili koordinoi ndërtimin e tanishëm më të rëndësishëm të sitit, duke përfshirë Parthenonin, Propilaja, Erekteionin dhe Tempulli i Athinës Nike. Parthenoni dhe ndërtesat e tjera u dëmtuan rëndë gjatë rrethimit të vitit 1687 nga Venecianët gjatë Luftës së Moresë kur baruti që ruhej në Parthenon u godit nga një top dhe shpërtheu.
Hyrja në Akropol ishte një portë monumentale e quajtur Propilea . Në jug të hyrjes ndodhet tempulli i vogël i Athinasë Nike . Në qendër të Akropolit gjendet Parthenoni ose Tempulli i Athinasë Parthenos (Athena e Virgjër). Në lindje të hyrjes dhe në veri të Parthenonit është tempulli i njohur si Erekton. Në jug të platformës që formon majën e Akropolit ka edhe mbetje të Teatrit të Dionisit antik, megjithëse është rimodeluar disa herë gjatë kohës. Disa qindra metra më larg, ndodhet Odeoni i Herodit Atik tashmë pjesërisht i rindërtuar.
Të gjitha objektet e lashta me vlerë ndodhen në Muzeun e Akropolit, i cili gjendet në shpatin jugor të të njëjtit shkëmb, 280 metra larg Parthenonit.