Nga ARTUR AJAZI
Sikur Sali Berisha të mos dilte në mexhilis, të jepteintervista dhe drejtonte fizikisht fushatën elektorale , do të thosha se ai, e drejton akoma nga ballkonipartinë. Imazhi që Berisha shfaqi gjatë fushatës, ishteajo e një politikani që është larg realitetit ku jeton sot Shqipëria, bota dhe njerëzimi. Premtonte rritjefantastike dhe imagjinare rrogash, pensionesh, ndihmën ekonomike, madje rritje page edhe përpastrueset e shtëpive të oligarkëve dhe ministrave. Nëpamjen e parë, dukej sikur “nuk lodhej, nuk përtonte tëgjezdiste qytetet dhe fshatrat për ti kerkuar atyrevotën”. Por në fakt Berisha vazhdonte të mbantefjalime dhe bënte fushatë, sikur ishte akoma në majë tëballkonit, në arrest –shtëpie. Aq e atrofizuar mbetetpartia e tij, sa që ata që e rrethojnë, dhe i bëjnë elozheditën deri në mesnatë, duken sa qesharakë, aq edhe tëpashpresë. Kjo për faktin sepse nuk janë të lidhur aspakme situatën që po përjeton sot Shqipëria, BashkimiEuropian, Këshilli Europës, dhe rajona të ndryshe nëEuropë dhe botë. Lufta në pragun e Europës, ka nisurtë sjellë reagime krejt të ndryshme nga kanceleritëeuropiane. Shqipëria nuk është më “qoshja e harruar” e BE-së. Kemi hapur negociatat, dhe kemi çelurpothuajse të gjithë grupkapitujt testues, të cilat deri në2030, premtojnë bujshëm anëtarësimin e vendit në BE. Edi Rama, po bën politikën e madhe, duke qenë mjaft ivendosur për ambicjen, dhe ëndërrën e tij europiane. Takimet e shpeshta të tij në Bruksel, Romë, Berlin, Paris dhe më gjërë, i kanë hapur rrugën vendit drejtBashkimit Europian. Edi Rama, nuk tutet ngaparadoksi që servir prej vitesh Berisha. Politika e mureve, rrugës, politika e sharjeve dhe fyerjeve padoganë, janë për Edi Ramën e shkuara përbuzëse, qëshqiptarët e shkatërruan me votë në 11 Maj 2025. Tëdëgjosh ç’thotë Edi Rama, duket sikur përjetonëndërrën e bukur të çdo shqiptari, anëtarësimin në BE. Por të dëgjosh ç’thotë Berisha, të duket sikur jetonakoma në 1989 apo 1990. Janë dy botë të ndryshme, janë dy vizione krejt të kundërta. Janë dy politikanë qëmes tyre, nuk kanë asgjë të përbashkët. Edi ka vështrimin drejt Brukselit, drejt progresit, drejt lirisëdhe demokracisë amerikane. Kurse Saliu vjen si e shkuara e hidhur e këtij vendi. Vjen si burimi i çdoshkatërrimi vlerash që ka ndodhur në Shqipëri prej 35 vitesh. Ai vjen si tregues kokëfortë dhe i padiskutueshëm i bëmave dhe gjëmave që kanëpërjetuar shqiptarët, për sa kohë qeverisi këtë vend. Berisha e drejton akoma partinë e tij, nga ballkoni ibanesës. Ai ende nuk ka vendosur lidhje me realitetin e brëndshëm dhe të jashtëm. Dhe ky nuk është faji i Edi Ramës, as i kreut të KQZ-së Ilirjan Çelibashit. Aq mëkeq akoma, ky nuk është as faji i europianëve, që uruanfitoren e 11 Majit të Edi Ramës. /kb
