Në mesin e shekullit I para erës sonë, Republika Romake ndodhej në një periudhë trazirash të mëdha sociale dhe politike. Luftërat civile midis optimatëve (aristokracia senatore) dhe popullorëve (reformatarët demokratikë) kishin lënë pas një sistem të dobësuar dhe të polarizuar. Ishin kohë kur karriera politike kërkonte lidhje, aleanca strategjike, dhe mbi të gjitha, një emër të fuqishëm. Në këtë botë kaotike, del në skenë Gaius Julius Caesar, i lindur në një familje aristokrate (gens Julia), por jo veçanërisht e pasur. Familja e tij pretendonte origjinë hyjnore, duke u lidhur me Venusin, perëndeshën e dashurisë dhe stërgjyshen legjendare të trojanëve.
Çfarë do të thotë të bëheshe “quaestor”?
Në vitin 67 p.e.s., Caesar u zgjodh quaestor, një detyrë zyrtare në strukturën republikane, që përfshinte:
Menaxhimin e financave publike,
Mbikëqyrjen e arkës së shtetit,
Asistencën ndaj guvernatorëve të provincave si një lloj zëvendëssenatori.
Ky ishte hapi i parë i domosdoshëm në shkallët e karrierës politike romake (cursus honorum). Sapo një person zgjidhej quaestor, ai merrte automatikisht të drejtën për t’u ulur në Senat, gjë që i jepte prestigj të menjëhershëm dhe platformë politike.
Quaestura e tij në Hispania Ulterior
Pas zgjedhjes si quaestor, Caesar u dërgua në Hispania Ulterior (Spanja jugperëndimore), ku shërbeu nën një guvernator të provincës. Kjo periudhë ishte jetike për të:
Filloi të kuptojë rëndësinë e provincave në fuqizimin personal;
Pa nga afër se si një guvernator mund të përfitonte financiarisht dhe ushtarakisht nga pozicioni i tij.
Sipas burimeve, në këtë kohë ai pa një statujë të Aleksandrit të Madh dhe thuhet se u ndje i turpëruar që në moshën që Aleksandri kishte pushtuar botën, ai vetë ishte ende një nëpunës i thjeshtë. Kjo ndjenjë do të ushqente ambicien e tij të pakontrolluar për lavdi.
Më shumë se një detyrë administrative
Edhe pse quaestura ishte një post rutinë, për Caesar-in ajo përbënte nisjen e një projekti jetësor për pushtet. Ai përdori këtë periudhë për:
Të krijuar lidhje politike me senatorë dhe komandantë;
Të fituar përvojë mbi administrimin e një province;
Të marrë emrin në listën e zyrtarëve të besuar dhe ambiciozë.
Çfarë pasoi?
Pas kthimit të tij në Romë:
Ai do të vazhdonte karrierën si aedile (kujdestar i ndërtesave publike dhe organizator i lojërave);
Më pas si pontifex, një pozicion fetar me ndikim të madh;
Në vitin 60 p.e.s. do të hyjë në Triumviratin e Parë me Pompeun dhe Crassusin;
Deri në vitin 49 p.e.s., kur kaloi lumin Rubikon dhe nisi luftën civile kundër Senatit;
Duke përfunduar në vitin 44 p.e.s. si diktator i përjetshëm, i vrarë në Idet e Marsit nga ata që besonin se ai po rrënonte republikën.
Simbolika e vitit 67 p.e.s.
Ky vit, edhe pse në pamje të parë modest, është fillimi i ngjitjes së një njeriu që do të ndryshonte historinë e Romës dhe të botës perëndimore. Ai kaloi nga një nëpunës krahinor në sundimtarin më të fuqishëm të botës antike. Dhe gjithçka nisi me një post teknik, por me ambicie të madhe.
Përgatiti: L.Veizi
