Më 2 korrik 1964, në një moment historik për demokracinë dhe barazinë në Shtetet e Bashkuara, Presidenti Lyndon B. Johnson nënshkroi Aktin e të Drejtave Civile (Civil Rights Act) – një nga ligjet më të rëndësishme të shekullit XX, i cili ndaloi ndarjen raciale në mjediset publike dhe ndaloi diskriminimin në bazë të racës, ngjyrës, fesë, gjinisë ose origjinës kombëtare.
Çfarë solli Akti i të Drejtave Civile i vitit 1964?
Ky ligj historik:
Shfuqizoi ndarjen racore në shkolla, restorante, teatro, parqe, spitale dhe çdo ambient publik.
Ndërpreu diskriminimin në vendet e punës dhe në agjencitë qeveritare.
I dha fuqi qeverisë federale për të zbatuar vendimet e integrimit racor.
Forcoi të drejtën e çdo qytetari për të votuar, sidomos në shtetet jugore ku afro-amerikanët ishin të shtypur sistematikisht.
Një akt që ndryshoi Amerikën
Ky ligj ishte rezultat i dekadave të luftës civile dhe protestave të pafundme nga komuniteti afro-amerikan dhe mbështetës të drejtësisë racore. Martin Luther King Jr., Rosa Parks, Malcolm X, dhe mijëra aktivistë të lëvizjes për të drejtat civile, përmes marshimeve, bojkotimeve, arrestimeve dhe flijimeve, ushtruan presion të jashtëzakonshëm që Kongresi ta miratonte këtë akt.
Në ceremoninë e nënshkrimit, Presidenti Johnson tha: “Ne e kuptojmë tani se të drejtat e njeriut nuk janë privilegje të fituara, por të drejta të lindura. Asnjë amerikan nuk duhet të diskriminohet për shkak të ngjyrës së lëkurës apo përkatësisë së tij.”
Pasojat dhe trashëgimia
Akti i vitit 1964 i hapi rrugën Ligjit për të Drejtën e Votës (1965) dhe Akteve të tjera kundër diskriminimit në dekadat që pasuan. Ai ndryshoi fytyrën e shoqërisë amerikane duke vendosur themelet për një shoqëri më të barabartë dhe duke u kthyer në model për të drejtat e njeriut në mbarë botën. Megjithatë, ndonëse ligji u miratua, lufta për barazi reale vazhdoi – dhe vazhdon ende – përtej fjalëve të shkruara.
2 korriku 1964 mbetet një datë themelore në historinë amerikane – një fitore ligjore e lirisë dhe dinjitetit njerëzor mbi urrejtjen dhe përjashtimin, që shënoi një hap të madh drejt ëndrrës së Martin Luther Kingut për një Amerikë ku të gjithë gjykohen jo nga ngjyra e lëkurës, por nga përmbajtja e karakterit.
Përgatiti: L.Veizi
