Më 3 korrik 1957, Nikita Hrushovi arriti një fitore vendimtare politike që e vendosi në krye të padiskutueshëm të Bashkimit Sovjetik. Në një lëvizje vendimtare, ai largoi nga pushteti kundërshtarët më të rrezikshëm brenda udhëheqjes së Partisë Komuniste, duke konsoliduar kontrollin mbi shtetin sovjetik pas vitesh lëkundjesh dhe rivalitetesh të brendshme që pasuan vdekjen e Stalinit në vitin 1953.
Kundërshtarët kryesorë të Hrushovit ishin pjesë e të ashtuquajturit “Grupi Anti-Parti”, i përbërë nga figura të fuqishme si Vjaçesllav Molotov, Lazër Kaganoviç dhe Georgij Malenkov – të gjithë ish-bashkëpunëtorë të ngushtë të Stalinit dhe mbrojtës të vijës së ashpër. Këta liderë u përpoqën ta rrëzonin Hrushovin nga pozita e Sekretarit të Parë të Partisë, duke e akuzuar për devijime ideologjike dhe politika të gabuara, përfshirë denoncimin e krimeve të Stalinit gjatë Kongresit të 20-të të Partisë në vitin 1956.
Megjithatë, Hrushovi kundërveproi me shkathtësi politike. Me mbështetjen e ushtrisë dhe të shefit të KGB-së, Marshali Georgij Zhukov, ai thirri një mbledhje të Komitetit Qendror të Partisë, ku rikonfirmoi pozitat e tij dhe e dëboi grupin rival nga udhëheqja. Zhukov siguroi që ushtria të mbështeste Hrushovin, një lëvizje e pazakontë në politikën sovjetike të asaj kohe.
Pas kësaj fitoreje, Hrushovi u bë de facto udhëheqësi suprem i Bashkimit Sovjetik, duke e çuar përpara axhendën e tij për “destalinizimin” e vendit, modernizimin e ekonomisë dhe një përpjekje për të humanizuar disi sistemin sovjetik. Ai e theksoi bashkëjetesën paqësore me Perëndimin si alternativë ndaj përballjes bërthamore, një qasje që u prit me lehtësim dhe shpresë në vendet perëndimore, ku ai u perceptua si më i moderuar krahasuar me pararendësit e tij.
Megjithatë, udhëheqja e Hrushovit nuk ishte pa tensione dhe kundërshtime të mëvonshme. Ai do të mbetej në pushtet deri më tetor 1964, kur u rrëzua vetë nga një tjetër konspiracion brenda partisë.
Ngjarja e 3 korrikut 1957 mbetet një moment kyç në historinë e Luftës së Ftohtë dhe në transformimin e brendshëm të sistemit sovjetik në periudhën pas-staliniste.
Përgatiti: L.Veizi
