Më 4 korrik 1987, në një nga gjyqet më të rëndësishme pas Luftës së Dytë Botërore, Klaus Barbie, ish-shefi i Gestapos në qytetin francez të Lyon-it, u dënua me burgim të përjetshëm nga një gjykatë në Francë për krime kundër njerëzimit. Barbie ishte njohur si “Kasapi i Lyonit” për brutalitetin e tij gjatë pushtimit nazist të Francës, përfshirë torturimin e anëtarëve të Rezistencës franceze, deportimin e 44 fëmijëve hebrenj nga shtëpia e “Izieu”-s për në Auschwitz, si dhe ekzekutime pa gjyq.
Pas përfundimit të luftës, ai ia doli të shpëtonte nga drejtësia falë ndihmës së shërbimeve inteligjente perëndimore, që e përdorën për qëllime antikomuniste gjatë Luftës së Ftohtë. Në vitin 1951, me ndihmën e një “rrjeti shpëtimi” që ndihmonte ish-nazistët (ODESSA), ai u arratis në Bolivi, ku jetoi për dekada me emrin Klaus Altmann, duke punuar si këshilltar ushtarak i regjimeve diktatoriale lokale.
Vetëm në vitin 1983, pas presionit ndërkombëtar dhe ndryshimit të klimës politike, ai u ekstradua në Francë, ku u vu menjëherë në pranga dhe u përball me një proces të gjatë dhe të bujshëm gjyqësor. Gjyqi i Barbie-t u bë një moment kyç në përballjen e Francës me të kaluarën e saj gjatë pushtimit nazist dhe bashkëpunimit të disa strukturave vendore me regjimin e Hitlerit.
Barbie vdiq më 25 shtator 1991, në moshën 77-vjeçare, në një burg në Lyon, i sëmurë nga kanceri. Dënimi i tij u konsiderua si një fitore morale për viktimat dhe mbijetuesit, si dhe një paralajmërim i vonuar ndaj të gjithë atyre që kishin kryer krime të tmerrshme gjatë luftës dhe kishin besuar se do t’i shmangeshin ndëshkimit.
Përgatiti: L.Veizi
