Një studim i publikuar në Nature Geoscience më 30 korrik 2025 ka zbuluar një ngjarje që ndodhi në 2014, por u kuptua vetëm së fundmi falë arkivave të imazheve satelitore. Akulli i Grenlandës mbulon një numër liqenesh nën akull dhe një nga këto liqene u përmbyt në 2014, duke shpërthyer sipërfaqen e akullit dhe lëshuar sasi kolosale uji.
Satelitët treguan se përmbytja lëshoi 23.8 miliardë galon ujë brenda 10 ditësh, krijoi një krater 85 metra të thellë dhe 2 km² sipërfaqe, dhe shkaktoi blloqe akulli deri në 40 metra lartësi, duke çarë dhe dobësuar zonën përreth. Ngjarja sfidon supozimet e mëparshme mbi lëvizjen e ujit të shkrirë nën akuj dhe tregon se modelet klimatike mund të nënvlerësojnë reagimin e akullit të Grenlandës ndaj ngrohjes globale.
Studimi gjithashtu zbulon se këto liqene të fshehura mund të shfaqin përmbytje të papritura që ndikojnë në akullin dhe lëvizjen e akullnajave. Analiza e më shumë se 5,800 hartave të shpejtësisë së akullit nga 1985 në 2020 tregoi se pas përmbytjes së 2014, akulli u ngadalësua ndjeshëm, duke sugjeruar një përmirësim të përkohshëm të sistemit të drenazhit nën akull.
Shkencëtarët propozojnë se përmbytja mund të ketë ndodhur për shkak të një procesi të quajtur hidro-frakturë, ku tensioni në bazën e ngrirë të akullit ka çuar në çarje drejt sipërfaqes. Autorja kryesore, Jade Bowling nga Universiteti i Lancasterit, tha se ekzistenca e liqeneve nën akull është ende një zbulim relativisht i ri dhe ka shumë që nuk kuptohet mbi evolucionin dhe ndikimin e tyre mbi sistemin e akullit.
Ky zbulim thekson nevojën për të studiuar më shumë këto liqene dhe për të përmirësuar modelet klimatike për parashikimin e të ardhmes së akullnajeve të Grenlandës./kb
