Nga Lira Gjika
Fillimi i shkollës, përballja dhe përshtatja me mësuesen, me ritmin e mësimeve, socializimin me shokët e klasës dhe mbi të gjitha konkurrenca ndërmjet nxënësve, që po bëhet gjithnjë e më e ashpër.
Në të njëjtën kohë, duhet të arrijë disa autonomi, si të vishet e të lahet vetë, por edhe mendimet nuk mund ti marrë më të gatshme nga të tjerët.
Po fillon të ndërtohen strukturat e të menduarit vetë që do të thotë i dëgjon prindërit apo mësuesit, por fjalët do ti thotë vetë ashtu sic e mendon vetë fëmija, djalë apo vajzë qoftë.
Një problem tjetër shumë serioz i kësaj moshe, është frika nga vdekja e cila në këtë fazë shfaqet si frika nga të mbeturit vetëm, apo që prindërit mund ta lenë vetëm, pra frika nga vetmia merr përmasa konkrete.
Frika dhe pasiguritë e fëmijës, duhen marrë seriozisht nga të rriturit dhe jo si bezdi apo me shaka. Janë prindërit ata që ndihmojnë dhe sigurojnë fëmijën, që të përjetojë, superojë, por edhe të eksplorojë botën që e rrethon i sigurt, që nuk është vetëm. Ata do të jenë aty me të edhe kur nuk janë prezent. Lira Gjika
