Ka një konkurrencë idiote mes njerëzve sot. Konkurrencë për partnerin, punën, karrierën, paratë, famën, suksesin e çdo gjë që ofron kjo botë. Por çfarë është diamant për dikë nuk ka vlerë për një tjetër.
Me të tyren njerëzit kanë arritur majat në bazë të pritshmërie që kanë në jetë por në të vërtetë ka një diferencë shumë të madhe mes një pianisti që luan një pjesë të “Beethoven” dhe vetë Beethoven që e ka bërë këtë pjesë. E njëjta diferencë është edhe mes një personi gjysmë inteligjent, gjysmë intelektual, gjysmë artist, gjysmë i talentuar dhe gjeniut.
Ky detaj, pikërisht ëndrra e gjithë njerëzve gjysma bezdis “Beethoven” ose gjeniun.
Në pikëpamje të parë të gjithë jemi artisa dhe mund të themi se marrim vesh nga diçka. Mamaja e një shokut tim pret bukën me thikë shumë bukur, padyshim ajo ka një sens estetik të shkëlqyer dhe është artiste në thelb. Çdo njeri ka një pjesë të vetes të pajisur me kreativitet dhe egoja mund ta nxisë, por çfarë do krijonte egoja e një njeriu gjysmë?
Nuk mund të marrim asnjë shembull nga këta njerëz gjysma ose të plotë që janë sot, pasi këta do të përcaktohen çfarë janë vetëm pasi dekada e tyre të jenë mbyllur. Me siguri në periudhën e ‘Rilindjes’ ka pasur pafund piktorë që u influencuan nga Mikelangelo dhe Da Vinci, padyshim të influencuarit ishin artistë ose më saktë gjysmë artistë.
Dhe imagjinoni Da Vincin në një dhomë duke pikturuar dhe një nxënës i tij të vijë e t’i flasë për një muhabet normal të përditshmërisë. Dhe nëse ëndrrat tuaja janë me këmbë në tokë, më vjen keq, ju nuk keni lidhje me gjeniun. Artisti ose gjeniu është abstrakt, irracional dhe mos prisni të mos i shohë me përbuzje ëndrrat e një gjysmë njeriu. Ai mund të jetë empatik dhe maksimumi të arrijë të kuptojë një njëri normal por nuk mund të ketë ëndrrat e tij.
Ai do të bezdisej nga ëndrrat e një njeriu normal.
Gjithsesi edhe këta gjeninj ishin gjysma në vetvete, pasi nuk u panë kurrë si normalë nga pafundësia e njerëzve gjysma./L.H./Fjala.al
