E fuqishme, marrëdhënie të qëndrueshme që ndonjëherë mund të zhvillohen midis fotografëve dhe subjekteve të tyre. I tillë ishte padyshim rasti me Alfred Eisenstaedt të LIFE dhe yllin e ndritshëm të filmit italian, Sophia Loren.
Gjatë miqësisë së tyre me dekada, Eisenstaedt i bëri fotografi të panumërta të aktores fituese të Oskarit, shumica e të cilave kurrë nuk hynë në faqet e revistës LIFE (dhe shumë prej të cilave kurrë nuk ishin të destinuara për revistën).
“Eisie duhet të ketë shkrepur mijëra fotografi të miat që askush nuk i ka parë kurrë”, tha Loren për LIFE.com, duke kujtuar me ëndje “hijen” e saj që kapte kamerat. LIFE.com paraqet një seri të portreteve më të mira të Eisenstaedt bërë Loren, të shkrepura në kulmin e famës së saj ndërkombëtare.
“Kur takova Eisie,” kujton Loren, “ishte me të vërtetë një dashuri me shikim të parë. Ai u bë hija ime. Por ai kurrë nuk u përpoq të përzihej në jetën time. Jo, ai vetëm vazhdoi të shkrepte dhe të buzëqeshte, dhe ishte i lumtur vetëm që ishte me mua sikur të isha me të! Më mungon ai. Nuk mund të më bënte keq. I besova aq shumë. Ai është një nga ata që nuk rritet në pemë, siç thoshte miku im Cary Grant.”
E pyetur nga LIFE.com rreth cilësive që Eisenstaedt nxori tek ajo që fotografët e tjerë nuk i bënin, Loren tha: “Se unë isha një vajzë, e lumtur për jetën e saj, sepse ajo pranonte gjithçka që vinte me punën e saj. Thjesht duke qenë vërtet, plotësisht e lumtur. Po.”
Loren u shfaq në kopertinën e LIFE shtatë herë gjatë viteve 1950 dhe ’60. “Në atë kohë,” tha ajo, “kur revista LIFE dilte çdo javë, ishte diçka shumë e rëndësishme për një karrierë, gjëja më e mirë që mund t’i ndodhte një aktoreje. Ishte diçka e pabesueshme. Të gjithë folën për këtë histori në revistën LIFE, me një kopertinë.”
Në verën e vitit 1964, Eisenstaedt vizitoi Loren dhe burrin e saj, Carlo Ponti, në shtëpinë që Ponti kishte kaluar vite duke restauruar: një vilë të pasur, antike, me 50 dhoma në Marino, Itali. Disa nga fotografitë që ai bëri atje janë paraqitur në këtë galeri. Dhe megjithëse Loren e donte shtëpinë – në kohën e vizitës së Eisenstaedt, ajo e quajti jetesën atje “lumturi” – ajo ishte shitur rreth kohës së vdekjes së Pontit, në vitin 2007.
“Kjo është diçka që nuk më pëlqen ta jetoj – kujtime të trishtueshme”, u shpreh ajo. “Jeta bëhet shumë e vështirë kur humbet dikë kaq të rëndësishëm për dhe nuk keni nevojë të rrethoheni nga kujtimet gjatë gjithë kohës, të cilat janë kaq të forta dhe godasin në momentet më të papritura.
Ne kishim një dashuri të madhe, të madhe. Sa më shumë vazhdoj pa të, aq më shumë më mungon. Ishte një ndjenjë e shkëlqyer, ishte e mrekullueshme në jetë dhe ishte e mrekullueshme në punën tonë.” E pyetur nëse lodhet ndonjëherë nga fama, Loren shpërtheu në një të qeshur muzikore. “Bëni shaka?
Mendoj se është e mrekullueshme. [Fansat] më buzëqeshin sikur të isha anëtare e familjes së tyre. Është një ndjenjë e mrekullueshme. Në një kuptim, kur jam në shtëpi ndihem e vetmuar, sepse më mungon bashkëshorti im. Por kur jam jashtë, kam familje të mëdha përreth meje gjatë gjithë kohës”.
Burimi: live.com / Përgatiti L.Veizi
