Prokurori i Krimeve të Rënda, Anton Martini ka reaguar për shkarkimin nga detyra të tij nga KPA për problemet me pasurinë.
Martini thotë se ishte i përgatitur pasi kishte informacione se po punohej në mënyrë të kamufluar kundër tij.
Gjithsesi ai paralajmëron se pavarësisht se shteti i tij e ‘pushkatoi’, beteja e tij ligjore pas këtij shkarkimi do të vijojë për të vendosur të drejtën në vend.
REAGIMI NGA ANTON MARTINI
Të dashur miq dhe bashkëpunëtorë të mi!
Dje nuk ishte një ditë e mirë për mua dhe familjen time.
Padyshim, që isha i përgatitur edhe për këtë vendim, sepse kisha të gjithë të dhënat e nevojshme që po punohej fort dhe në menyrë të kamufluar kundër meje.
Me këtë, nuk dua ta mbivlerësoj për asnjë moment veten time, më besoni.
Dje, shteti im më “pushkatoi” mua dhe familjen time, në mënyrë krejt të padrejtë e të pabesë,
shtet për të cilin, prej 23 vitesh punova shumë shumë fort, duke u munduar te ruaj e të mos cënoj për asnjë moment besimin ndaj qytetareve të mi.
Dje, faktori ndërkombëtar dështoi të monitorojë procesin kompleks ndaj meje, rol të cilin parlamentarët e vendit tim, j`ua besuan nëpërmjet dispozitave kushtetuese.
Jam sigurisht i mërzitur nga vendimi i djeshëm, por pavarësisht kësaj, dua që sot, të falenderoj çdo mik dhe bashkëpunëtor timin, që kam pasur ndër vite, me të cilët kemi ndarë orët e gjata dhe netët pa gjumë, për të punuar që ky vend të behej më i sigurtë.
Falenderoj nga zemra cdo qytetar që më ka mbështetur me fjalë e komente gjatë kësaj periudhe, të cilët kanë besuar te parimet që unë mbroj.
Beteja ime ligjore do vazhdojë, me shpresë, që e drejta e cënuar, të vihet në vend.
Duke e përfunduar këtë përshendetje me plot emocion nga unë, dua ta mbyll me një pasazh nga një bashkëbisedim që pata mbrëmë në orët e vona, me një mikun tim të ardhur nga larg në shenjë solidariteti me familjen time në këto momente, i cili më pyeti; “këta që të kanë rënë në qafë ty dhe fëmijëve te tu, si mund t’i zëjë gjumi të qetë”? – e si përgjigje nga unë, mori një shprehje biblike e cila mu kujtua në çast; ” Fali o Zot se nuk dinë cfarë bëjnë”!
