Në shkurtin e vitit 600, Papa Gregori i parë shpall me dekret se thënia “Zoti ju bekoftë!” është përgjigje e saktë për teshtitjen. Përgjigje alternative ndaj teshtitjes është “Shëndet!”. Papa Gregori I erdhi në krye të papatit në vitin 590, ndërsa Roma kërcënohej nga murtaja (vdekja nga plaga e zezë, bubonik) Me shpresë për shkurajuar këtë sëmundje, Papa urdhëroi lutje pafund. Në atë kohë mendohej se, teshtitja ishte shenjë e hershme e murtajës, dhe “Zoti ju bekoftë!”, si përpjekje për të ndalur sëmundjen.
Një shpjegim tjetër është se shpirti mund të dalë nga trupi kur personi teshtin, dhe kjo i hap rrugën pushtimit nga djalli; ose teshtitja është përpjekje e trupit për të ndalur pushtimin nga e keqja, dhe në këto raste, “qofsh i bekuar” apo “Zoti ju bekoftë” përdoret si një lloj mburoje. Një tjetër ide është se gjatë teshtitjes zemra pushon së rrahuri dhe të thënit “Shëndet!” inkurajon zemrën për të vazhduar rrahjet.
