Nga cikli biografik i njerzve më të rrezikshëm jashtë ligjit
Nitto Santapaola, emri i vërtetë i të cilit është Benedetto, lindi më 4 qershor 1938 në Catania, në lagjen San Cristoforo, në një familje me origjinë modeste.
Pasi ndoqi një shkollë saleziane, që në moshë të vogël u fut në rrugën e krimit, duke iu përkushtuar grabitjeve.
Fillimet
Në vitin 1962 denoncohet për herë të parë, për shoqërim kriminal dhe vjedhje. Pasi lidhet me “Famiglia di Catania”, ku është nënkryetari i Giuseppe Calderone, detyrohet të qëndrojë në vitin 1970; pesë vjet më vonë ai është paditur për kontrabandë cigaresh, megjithëse ndërkohë ka qenë (të paktën zyrtarisht) shitës i enëve të kuzhinës dhe pronar i një përfaqësie makinash “Renault”.
Vrasjet e para
Në fund të viteve shtatëdhjetë Nitto Santapaola, në marrëveshje me Corleonesi, vret Calderone, duke synuar të marrë komandën e Cosa Nostra në qytet. Në gusht 1980, ai u konsiderua si një nga autorët e vrasjes së kryebashkiakut të Castelvetrano Vito Lipari: u ndalua nga karabinierët në makinë së bashku me Rosario Romeo, Francesco Mangion dhe Mariano Agate, u arrestua por u lirua menjëherë nga burgu (pa duke iu nënshtruar dorezës së parafinës).
Atendati ndaj Gjeneralit
Në vitin 1982, pas vrasjes në qershor të Alfio Ferlito, armikut të Nitto Santapaola (i vrarë së bashku me eskortën që po e çonte nga Enna në burgun e Trapanit, në të ashtuquajturën “masakër të unazës”), në shtator prita i vihet në rrugë Carlo Alberto Dalla Chiesa, me detyrë në Palermo prej disa muajsh, i cili u vra në masakrën në “via Carini” së bashku me agjentin Domenico Russo dhe gruan e tij Emanuela Setti Carraro. Nën hetim për vrasjen, Santapaola fshihet. Në të njëjtën periudhë, klani i tij filloi të zgjeronte interesat e tij në Italinë e Veriut: ndër të tjera, ai ia doli që të caktonte menaxhimin e kazinosë Campione d’Italia te presidenti i Varese Basketball Ilario Legnaro, përfaqësues i grupit të sipërmarrësve që anojnë. mbi te.
Vrasja e gazetarit
Ndërkohë, revista “I Siciliani”, e themeluar nga gazetari Giuseppe Fava, zbardh marrëdhëniet mes klanit Santapaola dhe të ashtuquajturve “katër kalorës të apokalipsit mafioz” (kështu janë përcaktuar në numrin e parë të gazetës, në kopertinë, të janarit 1983): ata janë Mario Rendo, Gaetano Graci, Francesco Finocchiaro dhe Carmelo Costanzo, kalorës të punës të angazhuar në menaxhimin e sipërmarrësve të ndërtimit sicilian të asaj periudhe. Fava u vra më 5 janar 1984, në Catania, përballë Teatro Stabile: pothuajse njëzet vjet më vonë Nitto Santapaola u dënua si nxitësi i atentatit.
Masakra
Bosi i Catania-s konsiderohet gjithashtu një nga organizatorët e masakrës së Via D’Amelio, e cila më 19 korrik 1992 i kushtoi jetën gjyqtarit Paolo Borsellino dhe agjentëve që përbëjnë shoqërimin e tij (Agostino Catalano, Vincenzo Li Muli, Claudio Traina, Eddie Walter Cusina dhe Emanuela Loi). Në vitin 1993, më 18 maj, Nitto Santapaola u arrestua gjatë operacionit të quajtur “Hëna e plotë”, në fshatin Mazzarrone, nga njerëzit e Shërbimit Qendror Operativ të Policisë së Shtetit: kapja e tij u lehtësua nga përgjimet e bisedave të fëmijëve të tij. Policët që e kapin e gjejnë përballë një burri që nuk reagon, por më tepër shfaqet i qetë dhe flegmatik: i pa habitur nga ardhja e agjentëve, ai kërkon të lejohet të hajë mëngjes me gruan e tij Grazia; më pas del nga vila me pranga në kyçet e dorës, pasi ka marrë dhe puthur Biblën që mban në dhomën e gjumit, mbi komodinë. Agjentët zbulojnë, për habinë e tyre, se në kopshtin e vilës ku ai fshihej ishte ndërtuar një altar i vogël, me një kishë të vogël, një statujë të Madonës, disa stola dhe madje edhe një kullë kambanore.
Dëshmia
Pas arrestimit, Mario Tornabene dhe Natale D’Emanuele bëhen regjentë të klanit Santapaola: ata do të kapen nga ana e tyre në vitin 1995 (viti në të cilin gruaja e Nitto, Maria Grazia Minniti, do të vritet në një pritë). Ndërkohë, në vitin 1994, Maurizio Avola, i vetëakuzuar i penduar për mbi shtatëdhjetë vrasje, tregon se Santapaola kishte organizuar vrasjen e Claudio Fava, por ishte kundër vrasjes së Giovanni Falcone, pasi ai nuk kishte ndërmend të luftonte shtetin. Gjithashtu sipas Avola, Santapaola do të kishte pasur njohje me Saro Cattafi dhe Marcello Dell’Utri: me këtë të fundit, ai do të kishte investuar edhe para në aktivitetet e Fininvest.
Burgimi i përjetshëm
Më 12 maj 1995, Benedetto Santapaola u dënua me tetëmbëdhjetë muaj izolim ditor me akuzën për aktivitet të një “shoqate mafioze”, ndërsa më 26 shtator 1997 u dënua me burgim të përjetshëm për masakrën e Capacit në shkallën e parë: dënimi u konfirmua në apelin dy vjet e gjysmë plus më vonë, më 7 prill 2000. Ndërkohë, në 1998 Santapaola u dënua me burgim të përjetshëm, në 1998, edhe për vdekjen e Giuseppe Fava, në apel: dënimi do të konfirmohet më 14 nëntor 2003, në Gjykatën e Lartë.
Më në fund, më 9 dhjetor 1999 ai u dënua me burgim të përjetshëm gjatë gjyqit Borsellino-ter, në Caltanissetta, së bashku me 17 bosë të tjerë mafioz (përfshirë Raffaele Ganci dhe Giuseppe Calò) në shkallën e parë: në apel, më 7 shkurt 2002, dënimi ulet në njëzet vjet.
I mbiquajtur “u licantrupu” (që vuan nga likantropia) dhe “o ‘gjahtar”, Nitto Santapaola konsiderohet si një njeri i varur midis klaneve të Siçilisë lindore dhe atyre të Siçilisë perëndimore.
Burimi: biografieonline.it/ Përgatiti për botim: L.Veizi
