Në 13 shtator 1940, ndërsa Mbreti George VI dhe Mbretëresha Elizabeth ishin në rezidencë, Pallati Buckingham u bombardua. Nazistët hodhën mni Londër 100 mijë bomba
E premtja e 13-të, një ditë që të gjithëve u jep të dridhura dhe njihet për fatin e keq. Edhe për familjen mbretërore dhe asnjëherë më shumë se gjatë Luftës së Dytë Botërore, në 1940.
Bota ishte në luftë dhe në dukje nuk kishte njeri që mund të shmangte dhunën.
Atë verë ushtria gjermane ishte parë të përforconte sulmet e saj në tokën britanike dhe Londra ishte në mes të një goditjeje nga “Luftwaffe”. Sulmet gjermane “Blitz” ishin tepër të dëmshme dhe ato luajtën rolin e tyre në shkatërrimin e pjesës më të madhe të infrastrukturës së Londrës…
…Në vitin 1940, Gjermania u përgatit të pushtonte Britaninë e Madhe në atë që u quajt “Unternehmen Seelöwe” nga gjermanët dhe Operation “Sea Lion” nga anglezët. Britania kishte humbur një pjesë të mirë të trupave të saj në Dunkirk. Megjithatë, Flota Britanike “Royal Navy” qëndronte solide dhe Nazistët e dinin që nuk kishin shpresa kundra saj. Kështu u mendua se veprimi më shpresëdhënës, ishte sulmi nga ajri. Por edhe Forcat Ajrore Britanike “Royal Air Force” nuk ishin mangët. Gjermanëve do t’ju duhej të ndesheshin me këto forca. Në verën e vitit 1940, beteja midis këtyre dy Forcave Ajrore do të fillonte. Kjo betejë u pagëzua me emrin Beteja e Britanisë. Luftwaffe (Forcat Ajrore Gjermane) në fillim do të përqendronin sulmet e tyre mbi RAF Fighter Command, që ishte një nga tre qendrat komanduese të Britanisë së Madhe. Pika të tjera do të ishin edhe aeroporte të ndryshëm si edhe stacionet e radarëve, që rezultonin shumë dëmtuese për nëndetëset Gjermane.
100 mijë bomba mbi Londër
Pasi Britanikët bombarduan Berlinin, Hitleri vendosi të kundërpërgjigjej duke bombarduar Londrën. Sulmi mbi Londrën njihet si “The Blitz” (Operacioni Rrufe). Forcat Ajrore Gjermane u dëmtuan rëndë nga sulmet mbi Britaninë. “Hurricanes” dhe “Spitffires” do të bënin të mundur, që Hitleri ta rikonsideronte planin e tij të sulmit mbi Britaninë.
Më 7 shtator 1940, sirenat ulëritëse dhe droni i avionëve gjermanë mahnitën banorët e Londrës. 550 bomba Luftwaffe hodhën më shumë se 100 mijë bomba flakë dhe qindra bomba konvencionale në kryeqytetin britanik brenda pak orësh. Asnjë qytet në botë nuk ka qenë ende objektivi i një bombardimi kaq të ashpër.
Nga 7 shtatori i 1940 deri në 11 maj të 1941, Gjermania naziste lëshoi mbi Londër një numër të madh bombash, që lanë pas mbi 20 mijë viktima civilë, rreth 1.4 milion të pastrehë dhe dëme të pallogaritëshme materiale.
Historianët theksojnë se autoritetet britanike parashikuan mundësinë e bombardimeve masive. Prandaj, përsëri në 1938, Londinezët filluan të mësohen se si të sillen gjatë bastisjeve. Stacionet e metrosë, bodrumet e kishave ishin rregulluar nën strehëzat e bombave. Në fillim të verës së vitit 1940, u vendos që të evakuohen fëmijët nga qyteti. Megjithatë, gjatë bombardimeve nga shtatori 1940 deri në maj 1941, vdiqën më shumë se 43 mijë njerëz.
Operacioni i aviacionit gjerman “London Blitz” ra në histori si një nga bombat më shkatërruese dhe që kërkon kohë të Luftës së Dytë Botërore. Sulmet ajrore të Luftwaffe në kryeqytetin britanik filluan më 7 shtator 1940. Ata shkuan 57 netë me radhë, dhe më pas vazhduan me pushime të shkurtra deri në maj 1941.
Bombardimi i Londrës u shoqërua me shkatërrime të mëdha dhe zjarre. Katër lagjet u fshinë nga faqja e dheut dhe monumentet historike u shkatërruan. Besohej se pilotët Luftwaffe nuk preknin posaçërisht Katedralen e Shën Palit, pasi u shërbeu si udhëzimi kryesor. Por në fakt, ajo ishte gjithashtu shumë afër vdekjes. Bomba ra shumë afër. Për fat të mirë, ajo nuk plasi.
Apeli i Mbretëreshës
Mëngjesin e datës 13, Mbreti George VI dhe Mbretëresha Elizabeth po merreshin me punët e tyre në rezidencë. dhe po pinin çaj, kur dëgjuan një gjëmim dhe një përplasje. Një sulmues gjerman kishte hedhur pesë bomba me eksploziv të fuqishëm mbi Pallat. Kapela mbretërore, katërkëndëshi i brendshëm, portat e Pallatit dhe memoriali Victoria u goditën të gjitha nga bombat. Katër anëtarë të stafit të Pallatit u plagosën, njëri prej të cilëve do të vdiste.
Nuk është çudi që gruaja e Mbretit George VI – Mbretëresha Nënë Elizabeth – të nesërmen në mëngjes pas bombardimit të Pallatit Buckingham tha: “Faleminderit Zotit, tani nuk jam ndryshe nga subjektet e mia”.
Ndërsa sigurisht Mbreti George dhe Mbretëresha Elizabeth u tronditën nga bombardimet, incidenti në fakt do të vazhdonte të forconte reputacionin e Familjes Mbretërore në sytë e publikut britanik.
Mbreti dhe Mbretëresha u këshilluan nga Zyra e Jashtme që të largoheshin menjëherë nga vendi. Refuzimi i tyre i palëkundur tregoi guxim dhe përkushtim ndaj Mbretërisë së Bashkuar që publiku e vlerësoi. Në një deklaratë për kombin, Mbretëresha thirri ‘Fëmijët nuk do të largohen nëse nuk e bëj unë. Unë nuk do të largohem nëse nuk e bën babai i tyre dhe Mbreti nuk do të largohet nga vendi në asnjë rrethanë, çfarëdo qoftë’.
Kjo sfidë përballë Blitz-it gjerman i dha vendit një shtysë shumë të nevojshme në përpjekjet e tyre të luftës dhe padyshim krijoi një ndjenjë uniteti në të gjithë Mbretërinë e Bashkuar.
Shkatërrimet
Gjatë Luftës së Dytë Botërore, Pallati Buckingham pësoi sulme në gjashtëmbëdhjetë raste, nëntë prej të cilave përfshinin goditje të drejtpërdrejta në Pallat. Pallati ishte një objektiv i qëllimshëm për Luftwaffe, pasi Komanda e Lartë e tij arsyetoi se shkatërrimi i tij do të demoralizonte kombin. Por pati efektin e kundërt. Bastisjet e Luftwaffe në qytetet e Anglisë në 1940 dhe 1941, të njohura si Blitz, sollën shkatërrim dhe vdekje, por gjermanët nuk arritën të arrijnë qëllimet e tyre kryesore: të demoralizojnë njerëzit e Britanisë së Madhe dhe të dëmtojnë industrinë ushtarake.
Londra vuajti më shumë se qytetet e tjera: u shkatërruan më shumë se një milion ndërtesa, u vranë 20,000 civilë (mbi 40,000 në të gjithë Anglinë), por fryma britanike nuk u prish.
Kanali i Lamashit, do të qëndronte në dorën e Flotës Angleze, por Hitleri kishte plane të tjera. Ai do të kthente sytë nga lindja, duke anuluar planet e tjera për pushtim.
Përjetimi/ Dëshmia e Nënës Mbretëreshë Elizabeth
“… në atë çast dëgjuam vërshimin e pagabueshëm të një avioni gjerman… dhe para se të thuhej ndonjë gjë tjetër, kishte zhurmë avioni që zhytej me shpejtësi të madhe, dhe më pas uturima e një bombe – Gjithçka ndodhi kaq shpejt, sa kishim vetëm kohë për ta parë njëri -tjetrin, kur ulërima na goditi dhe shpërtheu me një përplasje të jashtëzakonshme. Pashë një shtëllungë të madhe tymi dhe toke të hedhur në ajër, dhe pastaj të gjithë u futëm si rrufe në korridor – Kishte një shpërthim tjetër të jashtëzakonshëm, dhe ne mbetëm për shtangur. Kureshtia funksionon si instinkt në ato çaste me rrezik të madh, krejt pa menduar, ndaj kërkesa ishte të largoheshim nga dritaret. Të gjithë qëndruan mrekullisht të qetë dhe ne zbritëm në strehë. ”
Rrëfimi personal
Nga ditarët e Madhërisë së Tij, mbretit George VI
“Krejt papritur dëgjuam një aeroplan duke bërë një zhurmë që sa vinte e bëhej më e madhe mbi ne. Pamë 2 bomba që binin në anën e kundërt të Pallatit dhe më pas dëgjuam 2 përplasje kumbuese ndërsa bombat binin në katërkëndëshin rreth 30 metra larg. Ne shikuam njëri -tjetrin dhe pastaj dolëm në kalim sa më shpejt që të arrinim atje. E gjithë ngjarja ndodhi në pak sekonda…
…6 bomba ishin hedhur. Aeroplani dukej se zbriste drejtpërdrejt në qendrën tregtare nën retë, pasi kishte zhytur nëpër retë dhe kishte hedhur 2 bomba në pjesën e përparme, 2 në katërkëndësh, 1 në kishëz dhe tjetra në kopsht.”
Përgatiti për botim: L.Veizi
