“Unë nuk jam futbollist për të bërë miq”, pohon Antonio Rudiger, i cili në pjesën e dytë të intervistës së tij për Sport1, e bëri të qartë se është një lloj tjetër futbollisti.
Qendërmbrojtësi i Real Madrid u përpoq të shpjegonte për mediat gjermane se si është stili i tij i futbollit kur del në fushë, truket që përdor për të mposhtur kundërshtarët e tij psikologjikisht si dhe zemërimin e tij ndaj përzgjedhjes së Katarit për të pritur Botërorin 2022.
Një futbollist i ashpër
“Që fëmijë, prindërit më thërrisnin ‘Luftëtar’, sepse nëse ka mur, do të ndeshem dhjetë herë, por do ta kaloj”, ka detajuar ai për Sport1.
“Unë nuk u bëra një futbollist profesionist për të qenë miku i të gjithëve. E di që të gjithë nuk mund të më pëlqejnë.
“Më pëlqen të jem i pakëndshëm.”
Truket e tij për të ndaluar kundërshtarët
“Më ka ndodhur në fillim të karrierës sime, më ka fituar disa kartona të kuq në Stuttgart”, shtoi ai.
“Familja ime më nxorri nga kjo gjë, donin të më dërgonin të flisja me dikë, por është mënyra e gabuar të më afrohen, nuk më pëlqen të flas me të huajt për ndjenjat e mia.
“Jam rritur shumë. Për shkak të moshës sime dhe për shkak të fëmijëve të mi. Kam më shumë ndjenjë përgjegjësie. Më pëlqen dhe kam nevojë të luaj lojëra të mendjes me kundërshtarët e mi, duke përdorur edhe bisedat e plehrave. Është argëtuese. Më pëlqen të analizoj kundërshtarët e mi dhe mendoj se si do të reagojnë nëse i provokoj pak, nuk është se i zgjedh para ndeshjeve, kjo ndodh spontanisht.
“Në fund, futbolli është argëtim dhe nuk do të më shihni duke dribluar para pesë ose gjashtë mbrojtësve si Vinicius. Unë e bëj ndryshe.”
Katari, mikpritës i Kupës së Botës 2022
“Dhënia e tyre nuk ishte një vendim i marrë për tifozët apo lojtarët”, konfirmoi ai.
“Kjo tregoi se paratë luajnë një rol vendimtar në botën e futbollit.
“Debatin për bojkotin e shoh si diçka që duhet ta bëjnë institucionet, jo lojtarët. Sigurisht që duhet të kemi një qëndrim kritik dhe këtë e kemi bërë.
A është Gjermania favorite?
“Ky është qëllimi, por unë shoh vende të tjera përpara për momentin,” pranoi ai.
“Unë nuk po fshihem dhe nuk do të shkoj duke thënë se ne jemi favoritët. Roli i nëntokësorëve mund të mos jetë një gjë e keqe. Franca dhe Brazili kanë individë shumë të mirë. Ata janë pak përpara nesh.
“Ajo që na dallon në Gjermani është kohezioni ynë. Nëse vdesim, të gjithë vdesim në fushë. Ky mentalitet në fushë.”
Jeta pas futbollit…
“Kur Zoti thotë se ka mbaruar, ka mbaruar,” tha ai.
“Atëherë mund t’i përkushtohem biznesit tim dhe vetes. Shpresoj për një karrierë të gjatë dhe të suksesshme dhe pas kësaj, nuk mendoj se do të qëndroj në futbolli.
“Dua të kthehem në fëmijëri dhe t’i kthehem gjërave që nuk mund t’i bëja. Shko në park dhe argëtohu. Unë kurrë nuk kam qenë në Disneyland sepse prindërit e mi nuk mund ta përballonin atë, kështu që kurrë nuk kërkova. Një ditë do të shkoj me ata dhe fëmijët e mi”.
