Nga Gail Collins & Bret Stephens
Bret Stephens: Hola, Gail. ¿Qué opinas sobre la insistencia de Donald Trump en que el inglés sea nuestro idioma oficial?
Gail Collins: Hej, Bret, fantastike që jam kthyer duke biseduar. Dhe jo më pak në spanjisht, një gjuhë që dikur u përpoqa – dhe dështova – ta mësoja. Ishte përpjekja ime e dytë për t’u bërë dygjuhësh. Në kolegj, mora kurse ruse me shpresën se përfundimisht do të isha në gjendje të lexoja “Lufta dhe Paqja” në origjinal. Nuk arrita dot as përmes “Një vizitë te gjyshja” në kapitullin 1 të librit shkollor.
Bret: Mirë që Trump nuk e bëri rusishten gjuhë zyrtare. Kjo do të jetë javën tjetër, tovarich.
Gail: Duhet të them se nuk më ka shkuar kurrë në mendje të kërkoj që të gjithë të tjerët të braktisin gjuhët e tyre amtare, në mënyrë që të mos më kujtohet paaftësia ime.
Pra, përfundimi: Jo për ta bërë anglishten gjuhë zyrtare. Nuk është një propozim për të zgjidhur një problem; është thjesht një tjetër thirrje e paqartë dhe e keqe e Trumpit për turmat.
Bret: Nuk e kam problem. Frëngjishtja është gjuha zyrtare e Francës, spanjishtja e Spanjës, gjuha daneze e Danimarkës, suedishtja e Suedisë – dhe asnjëra prej tyre nuk është më pak e lirë dhe demokratike për të. Demokratët nuk duhet ta lejojnë veten të karrem nga Trump për ta kundërshtuar atë, gjë që i shërben vetëm qëllimeve të tij politike. Në fakt, demokratët duhet të këmbëngulin për ta bërë anglishten gjuhë zyrtare dhe më pas të kërkojnë që Trump të mësojë të flasë dhe të shkruajë siç duhet.
Gail: Hehe. OK, kjo më fitoi.
Bret: Mendimi tjetër që do t’u ofroj demokratëve është të mos bëjnë spektakle patetike për veten e tyre. Që më kujton: Çfarë menduat për fjalimin e Trump në Kongres javën e kaluar?
*Znj. Collins dhe z. Stephens janë kolumnistë të rubrikës “Opinion” ne New York Times. Ata bisedojnë çdo javë.
