Një nga veprimet e fundit të Papa Françeskut ishte shpallja “të nderuar” e Antoni Gaudí-t, arkitektit të Sagrada Familia-s, një bazilike që ka qenë në ndërtim e sipër për 143 vjet.
Pikërisht një vit nga tani, më 10 qershor 2026, do të përurohet Kulla e Jezusit, vepra më e lartë dhe më e rëndësishme e papërfunduar e Gaudí-së. Ndërkohë, më 10 qershor 2025, për të përkujtuar 99-vjetorin e vdekjes së arkitektit të famshëm, do të mbahet një meshë në bazilikën Sagrada Familia, në prani të 2,500 besimtarëve, për të falënderuar Antoni Gaudí-n që u shpall i nderuar , një nga aktet e fundit të Papa Françeskut .
Kantieri i ndërtimit pa fund. Sagrada Família, e shenjtëruar vetëm në vitin 2010 nga Papa Benedikti XVI , është simboli i Barcelonës, edhe nëse arkitektura e saj e guximshme ka ndarë gjithmonë opinionin publik: shkrimtari George Orwell e përcaktoi atë si ” një nga ndërtesat më të tmerrshme në botë “.
I porositur nga një shitës librash i devotshëm me emrin Josep Maria Bocabella, puna filloi në vitin 1882, nën drejtimin e arkitektit Francisco de Paula del Villar y Lozano. Projekti origjinal ishte për një kishë neo-gotike . Një vit më vonë, arkitekti Antoni Gaudí mori përsipër projektin. Prandaj, ndërtimi nuk u subvencionua nga Kisha Katolike , por nga një individ privat, dhe për këtë arsye ritmi i punës ishte i ngadaltë: varej nga disponueshmëria financiare e klientit. Por kjo nuk ishte pengesa e vetme: puna u ndërpre në vitin 1936 për shkak të shpërthimit të Luftës Civile Spanjolle . Grupet antiklerikale dogjën studion e Antoni Gaudí-t dhe modelet brenda u shkatërruan.
Kur Antoni Gaudí vdiq në moshën 76 vjeç, 42 prej të cilave i kaloi duke punuar në katedrale, vetëm kripta, absida dhe një nga majat ishin përfunduar.
Sekretet Arkitektonike
Sagrada Família përmban kolona të brendshme të përpunuara me degëzim që transferojnë të gjithë peshën e ndërtesës në tokë. Kjo lejon një çati të fortë guri në vend të drurit, duke shmangur nevojën për mbështetëse fluturuese (të cilat Gaudí i quante me përbuzje “paterica”) për të mbështetur muret e jashtme të kishës .
Një pyll guri i ndritshëm
Kolonat kanë formën e kërcejve të përdredhur të bimëve: secila bazë fillon me një poligon ose një yll, dhe numri i anëve dhe skajeve rritet ndërsa kolona vazhdon të ngrihet, derisa të bëhet një cilindër.
Dritaret gjigante me xham të pikturuar janë një tjetër “ndarje” nga kanunet e vendeve katolike të adhurimit. Zakonisht, pjesa e poshtme e kishës është e pikturuar me ngjyra më të çelëta se pjesa e sipërme, për t’i dhënë ndriçim uniform kishës. Në Sagrada Família, përkundrazi, dritaret në pjesën e sipërme të nefit qendror janë transparente, për të mbushur qemerët me dritë.
Fabrika e bazilikës
Sot Sagrada Familía është një vend i trashëgimisë botërore të UNESCO-s dhe vendi i ndërtimit financohet nga vizitorët dhe mbledhësit e fondeve të ndryshme me rreth 25 milionë euro në vit. Teknika dhe materiale ndërtimi të përparuara u përdorën për të përfunduar monumentin: të tilla si beton i armuar dhe futje gipsi të prodhuara me printerë 3D. Kulla e Jezusit duhet të përfundojë deri në fund të vitit, 172.5 metra e lartë, vetëm disa metra më pak se kodra aty pranë Montjuïc, sepse, sipas Gaudit, ” një vepër e njeriut nuk mund ta tejkalojë atë të Zotit”.
Dhe kështu, ndërsa Antoni Gaudí prehet i varrosur në kriptë, një ekip inxhinierësh, artistësh dhe artizanësh janë të përkushtuar pa u lodhur për të përfunduar punën e tij, të filluar 143 vjet më parë.
Burimi: fokus.it/ nga Paola Panigas/ Përgatiti për Botim: L.Veizi
