Albert Göring, vëllai i udhëheqësit të fuqishëm nazist Hermann, ishte turpi i familjes: ai kundërshtoi regjimin dhe ndihmoi hebrenjtë falë mbiemrit të tij.
Tabela që i varet në qafë shkruan “Unë jam një dorë hebreje”. Gruaja shtatëdhjetëvjeçare, e gjunjëzuar, po lëmon gurët e një rruge në Vjenën e pushtuar nga nazistët me acid klorhidrik, ndërsa dy burra me këmisha kafe e mbikëqyrin dhe e tallnin. Papritmas, një burrë shfaqet nga askundi, së pari përkulet për ta ndihmuar dhe më pas fillon të debatojë ashpër me dy nazistët. Për t’i heshtur ndihmësit, burri nxjerr dokumentet e tij: emri i tij është Albert Göring .
“Göringu i vogël”
Familja Göring nuk ishte thjesht një familje e çfarëdoshme në Gjermaninë naziste në vitet 1930 dhe 1940. Sidomos për shkak të Hermann-it, themeluesit të Gestapos dhe komandantit të përgjithshëm të Luftwaffe-s, forcave ajrore gjermane. Shkurt, Hermann ishte një nga njerëzit më të fuqishëm në Rajhun e Tretë . I dyti vetëm pas Hitlerit, ai ishte në të njëjtin nivel me Joseph Goebbels , Ministrin e fuqishëm të Propagandës. Por Hermann kishte një vëlla, Albert. Ai ishte më i riu, i lindur dy vjet më vonë, në 1895. Dhe “i vogli” ishte në anën tjetër të barrikadës: ai ishte një kundërshtar i vendosur i nazizmit.
Mbiemër i rëndësishëm
I mbrojtur nga mbiemri i tij, Albert jo vetëm që shpëtoi disa hebrenj austriakë nga Holokausti (ndër të tjerë autorin e operetës ” Vejusha e gëzuar” , Franz Lehár, i cili ishte martuar me një grua me origjinë hebreje). Sipas disa dëshmive bashkëkohore, ai shkoi deri aty sa mblodhi disa të burgosur nga kampi i përqendrimit Terezín-Teheresienstadt dhe kishte kontakte me rezistencën çekosllovake.
Vëllezër të ndryshëm
Që nga fëmijëria, dy vëllezërit Albert dhe Hermann, pasardhës të klasës së mesme të lartë, ishin si djalli dhe uji i shenjtë. Edhe fizikisht ata ishin të kundërt: Hermann bjond dhe i shëndoshë, Alberti i dobët dhe me lëkurë ulliri. Gjatë gjyqeve të Nurembergut në vitin 1946, Hermann foli për vëllanë e tij si më poshtë: ” Ai ishte gjithmonë e kundërta ime. Ai kurrë nuk ishte i interesuar për politikë apo për një karrierë ushtarake. Ai ishte melankolik dhe pesimist, ndërsa unë jam optimist. Por ai nuk është njeri i keq .” Jo, ai nuk ishte aspak “njeri i keq”.
Mik i hebrenjve
Ndërsa vëllai i tij më i madh po hynte në politikë në vitet 1920, Alberti kishte një karrierë të shkëlqyer si inxhinier civil përpara tij. Ai nuk i pëlqente idetë nacionaliste të vëllait të tij dhe nuk donte të bashkohej me Partinë Nacional Socialiste. Në vend të kësaj, në vitin 1928 ai u transferua në Vjenën e gjallë dhe multikulturore, ku u miqësua me shumë hebrenj. Por Alberti nuk mundi t’i shpëtonte nazizmit.
Ndër poshtërimet që iu imponuan hebrenjve ishte edhe pastrimi i trotuareve. Ishte pikërisht duke parë këto skena që Albert Göring vendosi të zgjidhte se cilën anë të mbante. Ai protestoi disa herë për trajtimin që u rezervohej hebrenjve, duke përdorur mbiemrin e tij të famshëm si mburojë. Por ai shkoi edhe më tej.
Arratisjet jashtë vendit
Sipas historianit dhe regjisorit të dokumentarëve William Hastings Burke, Alberti madje kërkoi viza për të larguar miqtë e tij hebrenj nga vendi dhe i ndihmoi ata të zhvendosnin kapitalin e tyre jashtë vendit. Për shembull, kur vëllezërit Oscar dhe Kurt Pilzer u arrestuan, Alberti i shpëtoi ata nga kthetrat e Gestapos, duke luajtur gjithmonë kartën e mbiemrit të tij me ndikim, dhe i bëri ata të arratiseshin jashtë vendit.
I lirë për të gjithë
Në vitin 1939, Albert u largua nga Vjena dhe u bë menaxher eksporti për fabrikat Škoda në protektoratin gjerman të Bohemisë-Moravisë, tani Republika Çeke. Por ai sigurisht që nuk e kaloi kohën duke nënshkruar kontrata për të eksportuar makina dhe tanke, siç pritej prej tij. Ai vendosi kontakte me lëvizjen çeke të rezistencës , siç dëshmuan disa nga anëtarët e saj pas luftës, duke zbuluar si informacione rreth nëndetëseve gjermane ashtu edhe planet e Hitlerit për të thyer paktin e mossulmimit me Bashkimin Sovjetik.
Sipas dëshmisë së mëvonshme të një kolegu në Škoda, akti i tij më i shquar ishte çlirimi i një grupi të burgosurish nga kampi i përqendrimit Terezín. Göringu i ri u shfaq në kamp duke i kërkuar komandantit, i cili nuk guxoi t’ia refuzonte një Göringu, një kamion të tërë me skllevër për të punuar në fabrikën e tij . Pastaj, sapo arriti në pyll, i liroi të gjithë.
Zgjedhje të rrezikshme
Aktivitetet anti-gjermane të Albertit nuk kaluan pa u vënë re dhe si Gestapoja ashtu edhe kreu i SS në Pragë e vunë nën vëzhgim. Megjithatë, Hermann Göring vazhdoi ta mbronte vëllanë e tij, të paktën derisa ylli i tij filloi të errësohej dhe pushteti i tij të pakësohej. Në vitin 1944, SS dënoi me vdekje Albert Göring, i cili u fsheh fillimisht në Pragë dhe, pak para përfundimit të luftës, në Austri.
Vëllezërit Göring, të dy të arrestuar nga Aleatët, u takuan në burg në maj të vitit 1945. ” Së shpejti do të jesh i lirë! ” i tha Hermann vëllait të tij, përpara se ta përqafonte për herë të fundit. Gjërat nuk shkuan ashtu siç i kishte imagjinuar Hermann.
Amerikanët nuk e besuan historinë e Albertit dhe shkruan në një raport se ” mungesa e dinakërisë së Albert Göringut tejkalohet vetëm nga trashësia e vëllait të tij “.
I lirë përsëri
Lirimi nga krimet për të cilat akuzohej dhe lirimi i tij erdhën vetëm në vitin 1947 , kur prokurorët e gjyqeve të Nurembergut për krimet naziste u kontaktuan nga familja Pilzer, e cila kishte emigruar në Shtetet e Bashkuara falë Albertit para konfliktit. Ata ishin numri 24 në një listë me 34 emra hebrenjsh që ai kishte ndihmuar. Dëshmia e tyre dhe ajo e anëtarëve të rezistencës çeke në fabrikat e Škodës, ndihmuan në sigurimin e lirisë së tij.
I harruar
Megjithatë, pas luftës, për Albertin u bë e pamundur të gjente një punë: asnjë punëdhënës nuk do të punësonte dikë me një mbiemër kaq të rëndë. Alberti vdiq në një periferi të Mynihut në vitin 1966, pa para, në depresion dhe alkoolik. Emri që kishte qenë një pasaportë për të gjitha dyert gjatë luftës, në fund u bë një gur mulliri në qafën e tij.
Burimi: focus.it/ Përgatiti për botim: L.Veizi
