Më 25 qershor 1956, në qytetin e vogël të Strumicës, në atë që atëherë ishte pjesë e Republikës Socialiste të Maqedonisë brenda Jugosllavisë, lindi një fëmijë që do të rritej për të udhëhequr vendin e tij në një periudhë ndër më të trazuara të historisë së tij moderne. Boris Trajkovski, një njeri i fjalës, i besimit dhe i dialogut, do të hynte në histori si një prej figurave më të respektuara të Maqedonisë së Veriut – një simbol i paqes në kohë tensioni dhe ndarjeje.
Trajkovski studioi drejtësi dhe në vitet e para të karrierës së tij u dallua si një figurë aktive në komunitetin metodist, një besim protestant që në rajonin ballkanik përfaqësonte një zë të qetë në një peizazh shpesh të mbushur me tensione fetare e etnike. Pikërisht përmes këtij angazhimi fetar dhe social, ai përvetësoi parimet e dialogut, tolerancës dhe pajtimit – virtyte që më vonë do të karakterizonin udhëheqjen e tij politike.
Në vitin 1999, në kulmin e krizës së Kosovës dhe sfidave të tranzicionit post-jugosllav, Boris Trajkovski u zgjodh President i Republikës së Maqedonisë. Ishte një kohë e trazuar – me ekonominë në vështirësi, tensionet ndëretnike në rritje dhe shtetin në kërkim të identitetit ndërkombëtar. Por ai u dallua për qasjen e tij të matur, të drejtë dhe të guximshme në kërkim të bashkëjetesës mes shqiptarëve dhe maqedonasve.
Përgjatë konfliktit të vitit 2001, kur tensionet mes forcave maqedonase dhe Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare (UÇK) kërcënonin ta përfshinin vendin në luftë civile, Trajkovski mbeti një zë i arsyes. Ai mbështeti marrëveshjen e Ohrit, një dokument kyç që siguroi të drejta më të mëdha për shqiptarët dhe vendosi themelet për bashkëjetesë politike dhe institucionale në vend.
Për përkushtimin e tij ndaj paqes, në vitin 2002, Boris Trajkovski u nderua me Çmimin Botëror për Paqen Metodiste, dhënë nga Këshilli Metodist Botëror. Ky ishte një vlerësim jo vetëm për punën e tij si politikan, por edhe për thellësinë morale të qasjes së tij njerëzore dhe ndërgjegjësuese në udhëheqje.
Tragjikisht, më 26 shkurt 2004, në përpjekje për të udhëtuar drejt një konference ndërkombëtare për investime në Bosnje dhe Hercegovinë, avioni që e transportonte presidentin u rrëzua në një zonë malore pranë Mostarit. Asnjë nga pasagjerët nuk mbijetoi. Vdekja e tij la një boshllëk të madh në jetën politike të vendit dhe tronditi rajonin, ku ai njihej si një ndër arkitektët e stabilitetit.
Boris Trajkovski mbetet një figurë që përtej kufijve të politikës, shërbeu si model i udhëheqësit që kërkon jo përçarjen, por unitetin; jo hakmarrjen, por faljen. Trashëgimia e tij jeton në themelet e një Maqedonie moderne që synon bashkëjetesën, Evropën dhe të drejtën për të qenë ndryshe, por bashkë.
Nëse dëshironi, mund ta përpunoj këtë profil edhe për botim në formë eseje biografike, apo si pjesë të një cikli “Presidentë të Ballkanit pas Luftës së Ftohtë”.
Përgatiti: L.Veizi
