Më 27 qershor 1994, qyteti i qetë Matsumoto, në Japoninë qendrore, u trondit nga një akt makabër terrori, kur anëtarët e sektit apokaliptik Aum Shinrikyo lëshuan gazin nervor sarin në një zonë rezidenciale pranë gjykatës së qytetit. 8 persona humbën jetën, ndërsa afro 660 të tjerë u plagosën, shumë prej tyre me pasoja të rënda neurologjike.
Sulmi ishte një provë gjenerale brutale nga ky kult fanatik, i udhëhequr nga Shoko Asahara, një figurë me pretendime për iluminim shpirtëror, por me synime për marrjen e pushtetit dhe shkaktimin e një apokalipsi global. Shënjestra e sulmit në Matsumoto ishin disa gjyqtarë që po shqyrtonin një çështje ligjore kundër kultit, por për shkak të përhapjes së pakontrolluar të gazit, viktimat ishin banorë të pafajshëm që flinin në shtëpitë e tyre.
Ky akt tronditës nuk u identifikua menjëherë si terrorizëm i brendshëm, por neglizhenca dhe mungesa e hetimit të thelluar do t’i kushtonin shtrenjtë shoqërisë japoneze. Vetëm nëntë muaj më vonë, më 20 mars 1995, Aum Shinrikyo do të kryente sulmin famëkeq në metronë e Tokios, ku 12 persona humbën jetën dhe mbi 1.000 u plagosën, duke shënuar një nga aktet më të rënda terroriste në historinë moderne të Japonisë.
Pas sulmeve, udhëheqësit e sektit, përfshirë vetë Asaharán, u arrestuan dhe dënuan, ndërsa organizata u shpall terroriste dhe u shpërbë. Tragjedia e Matsumotos mbetet një dëshmi e rrezikut që përfaqësojnë kultet ekstremiste dhe një kujtesë për nevojën e vigjilencës ndaj radikalizmit në çdo formë.
Përgatiti: L.Veizi
