Hulk Logan vdiq nga një infarkt akut në zemër, i njohur ndryshe si atak kardiak, që ndodh kur qarkullimi i gjakut drejt zemrës bllokohet papritur.
Përveç kësaj, u zbulua se legjenda e mundjes kishte kohë që po luftonte në heshtje me leukeminë limfocitare kronike (CLL), një formë kanceri që prek qelizat e bardha të gjakut të quajtura limfocite.
Një raport miratimi për kremacion i siguruar nga Page Six tregoi gjithashtu se Hogan ishte diagnostikuar më parë me fibrilacion atrial një gjendje e karakterizuar nga rrahje të shpejta dhe të çrregullta të zemrës, sipas përkufizimit të Klinikës Mayo.
Legjenda e mundjes ndërroi jetë më 24 korrik në Florida, në moshën 71-vjeçare.
Vdekja e tij u klasifikua zyrtarisht si për shkaqe natyrale.
Page Six shtoi se Qendra e Shkencës Forenzike e Qarkut Pinellas dha përditësime në lidhje me procesin e kremacionit të tij.
Një zëdhënës i zyrës së mjekësisë ligjore tha për median:
“Nuk jam në dijeni se kur z. Bollea do të krematohet, vetëm se kemi marrë një kërkesë për miratimin e kremacionit.”
Shkaku zyrtar i vdekjes vjen pas pretendimeve se Hogan ishte ndjerë “i dobët” dhe “i turpëruar” pak para se të ndërronte jetë.
Eric Bischoff, miku i tij i ngushtë, ndau detaje nga takimi i fundit me të. Duke folur në podkastin 83 Weeks with Eric Bischoff, ai shpjegoi:
“E kuptova që ishte i dobët. Dëgjohej i lodhur.
[Hogan] më tha: ‘Vërtet dua të të shoh, por më vjen pak turp që të më shohësh kështu, sepse kam qenë shumë keq.’
Unë i thashë:
“Kur të shoh ty, nuk shoh të njëjtën gjë që sheh ti kur shikon veten në pasqyrë, kështu që s’ka rëndësi, do vij të hënën.’”
Pavarësisht gjendjes shëndetësore, personaliteti i tij vazhdoi të shkëlqente gjatë bisedave.
Eric tregoi:
“E kishte të lodhshme edhe një bisedë, por ishte po ai njeri.”
Më herët gjatë kësaj jave, vajza e tij, Brooke Hogan, reagoi në rrjetet sociale duke i bërë homazh të atit dhe duke reflektuar mbi marrëdhënien e tyre shpeshherë të vështirë.
37-vjeçarja shkroi në Instagram:
“Kur ai e la këtë botë, ndjeva sikur një pjesë e shpirtit tim iku bashkë me të. E ndjeva para se lajmi të na arrinte. E di që tani është në paqe, pa dhimbje, dhe në një vend po aq të bukur sa e kishte imagjinuar. Ai fliste për këtë moment me aq shumë ëndje dhe shpresë. Si të takonte Zotin do të ishte kampionati më i madh që do të fitonte ndonjëherë.” m.p.
