Shqiptarët tryezën nuk e shtrojnë me produktet e vendit, por me ato të importit.
Domatet e Vladimir Çelës nga Karbunara e Lushnjës, si treg të tyre kanë raftet e marketeve jashtë territorit të Shqipërisë, ndërkohë që europianët ushqehen me prodhimet bujqësore made in Albania, shqiptarët blejnë domaten e fermerit turk dhe atij grek, dhe kjo zgjedhje nuk bëhet për shkak të cilësisë, por çmimit.
“Produktet tona janë të destinuara për eksport në Evropë, kryesisht në Gjermani, Itali dhe Suedi. Prodhimi i vendit tonë shkon jashtë afërsisht 70-80% ikën për eksport, kurse në vendin tonë vjen importi. Pse duhet? Logjika të çon që është për qëllim tregtar”, shprehet fermeri.
Sipas Vladimirit, janë tregtarët ata që prishin imazhin e prodhimit vendas, pasi kështu ulin vlerën e produktit dhe rrisin fitimin e tyre: “Java që u mbyll pati në çmim domateje 60-70 lekë, çmim relativisht i ulët.”
Por ekspertët e ekonomisë kanë tjetër mendim, sipas Romina Radonshiqit, të hash shqip të kushton më shumë, kjo sepse fermeri ynë është i keqsubvencionuar nëse e krahasojmë me atë të rajonit.
“Produktet e importit janë më konkuruese se ato të vendit. Bujqësia është i pari sektor që duhet të subvencionohet së bashku me turizmin dhe agroturizmin. Nëse Shqipëria do të punonte më tepër me bujqësinë, këto produkte që do të eksportoheshin do të zhvillonin sektorin duke konkuruar vendet e BE-së dhe ne do të hanim më shqip”, shton ekspertja.
Për të zgjeruar hartën e eksporteve, dhe për të rritur vlerën e prodhimit, bujku ynë po përpiqet që të nxjerrë në treg një produkt me zero pesticide.
“Të shkoni ku do, si produkti ynë nuk ka. Kjo domate që shikon këtu nuk është bërë me asnjëlloj pesticide dhe pjalmimin e ka me bletë. Ne jemi të gatshëm të survejohemi nga të gjitha dhe të ndahet cilësia dhe çmimi, kështu duam të çertifikohemi.”
Pavarësisht thirrjes së Vladimirit, në çdo sezon bujqësor thirrja e tij mbetet e njëjta: duam më tepër përkrahje nga Ministria e Bujqësisë dhe vetë tregtarët./e.t
