Komploti i ‘Lockdown’ që paraqiste Londrën si epiqendrën e një pandemie u konsiderua nga botuesit si “i ekzagjeruar”. Tani është një fenomen
Qytetarët në shtëpi, rrugë të shkreta, ndaluan funeralet, shembjen e shërbimeve shëndetësore dhe një Kryeministër u shtrua në Spitalin St. Thomas, ngjitur me Westminster, duke luftuar mes jetës dhe vdekjes. Shkrimtari skocez Peter May (Glasgow, 1951) nuk gjeti njeri që të botonte romanin e tij për të në 2005-ën. Komploti, që paraqet Londrën si epiqendrën e një pandemie globale, u konsiderua nga botuesit si “jashtëzakonisht i ekzagjeruar”, “një skenar joreal”. “Askush nuk do të ndihet i identifikuar me këtë,” i thanë ata.
Pesëmbëdhjetë vjet më vonë, ‘Lockdown ’është bërë mjaft fenomen. “Çdo gjë është shumë e çuditshme. Mbingarkuar me kaq shumë vëmendje tani. E vërteta është se unë e kisha harruar plotësisht librin. Dikush do të shpresonte se rrethanat do të ishin më të mira për botimin e saj, por kjo ka ndodhur në atë mënyrë,” shpjegon autori nga jugu i Francës, ku ai ka jetuar për më shumë se 20 vjet, për El Confidencial.
Ai kishte kaluar dimrat e dekadës së fundit në Spanjën e Jugut, “në një shtëpi të vogël afër Estepona”, nga ku ai ka shkruar romanet e tij të fundit. Por këtë vit nuk mund të ishte. Si të gjithë, ai është i mbyllur në vendbanimin e tij të zakonshëm, i mbyllur në mes të një pandemie pikërisht si ai që ai kishte thënë tashmë.
Rastësisht, kryeministri vdes në fiction. Ky nuk është një ‘spoiler’. Është në kapitullin e parë dhe nuk ndikon shumë në komplot, ku përveç luftës kundër virusit, një oficer policie duhet të hetojë eshtrat e një djali të gjetur pranë spitalit të Shën Thomait, në të njëjtën qendër ku ndodhej Boris Johnson.
Niveli i detajeve me të cilin May përshkroi situatën e pandemisë pesëmbëdhjetë vjet më parë është vërtet e habitshme. Edhe pse, siç pohon autori, “tregimi vjen nga shumë më herët”. Në ‘Snakehead’, një libër që ai shkroi në 2001, një nga protagonistët, Anatoly Markin – një ish-drejtues i zhvillimit të luftës biologjike sovjetike që tani punon për Shtetet e Bashkuara (i frymëzuar nga një person i vërtetë) – shpjegoi si vijon: “Gripi Spanjoll ishte tepër infektiv. Në vitin 1918, amerikanët ndaluan së larguari. Nëse do ta bënin, ata duhej të vishnin maska. (…) Sot, me më shumë udhëtime, më shumë komunikime, popullsi më të madhe, pandemia do të ishte shkatërruese. Spitalet dhe shërbimet e shëndetit publik thjesht nuk mund të përballen (…) Askush nuk do të jetë imun. Ushtarë, policë, punonjës shëndetësie. Të gjithë do të ishin po aq të prekshëm sa kushdo tjetër. ”
Ajo që paralajmëruan studimet
“Unë kisha planifikuar të vazhdoja me këtë sagë që po shpalosej në Kinë. Por redaktori im tha jo. Kështu që fillova të hetoj për pandemitë, “thotë autori. Ai studioi parashikimet dhe parashikimet që qeveritë e Mbretërisë së Bashkuar dhe të Shteteve të Bashkuara kishin një dekadë më parë. “Dokumentet shpjeguan se si ata duhet të përgatiten për një pandemi të mundshme dhe analizuan pasojat sociale dhe ekonomike”, thekson ai.
“Sinqerisht, unë mendoj se vendet ishin më të përgatitura më parë. Me krizën e vitit 2008, u bënë shumë shkurtime dhe u vendosën përparësi të tjera. Në Mbretërinë e Bashkuar, për shembull, në vitin 2013 u mbyll Agjencia e Mbrojtjes së Shëndetit, e cila, përveç të tjerave, po përgatiste vendin për pandemitë e mundshme ”, thekson ai. Pikërisht për shkak të hulumtimit që ajo bëri për romanin e saj, May ka kaluar pesëmbëdhjetë vjet duke larë duart plotësisht dhe pastruar kompjuterin kur kthehet nga udhëtimet. “Masat e kontrollit duhet të kishin filluar shumë më herët në të gjitha vendet. Në këtë kuptim, qeveritë nga të dy anët e Atlantikut më duket se kanë qenë të papërgjegjshme. Nëse veprimet do të ishin ndërmarrë më herët, do të kishte përfituar si shëndeti ashtu edhe ekonomia, “shton ai.
Ndarja duhet të ketë filluar shumë më herët. Nëse veprimet do të ishin ndërmarrë më herët, do të kishte përfituar si shëndeti ashtu edhe ekonomia.
Kur koronavirusi filloi të përhapet në mbarë botën në fillim të vitit, autori rrëfen se ai kishte harruar plotësisht librin e tij. Kjo nuk ndodhi derisa dikush i sugjeroi atij në Twitter se ai mund të shkruante një komplot për të që ai reagoi dhe u kujtua që ai kishte tashmë.
“Unë i dërgova një e-mail redaktorit tim me tema që kishim në pritje dhe në rreshtin e fundit thashë,” nga rruga, po ju dërgoj këtë që kam shkruar shumë kohë më parë në rast se mendoni se mund të jetë interesante “. Në mëngjes u zgjova me një e-mail që ai pretendoi se ishte një ‘roman i shkëlqyeshëm’, “thotë ai. Libri ka dalë viral në versionin elektronik dhe në fund të muajit prill do të botohet në letër (me Quercus). Versioni spanjoll do të arrijë në Spanjë në Tetor (Katedralja) dhe Katalanishtja (Univers).
Dhuroni të ardhura nga parafjalët
“Unë jam duke marrë shumë mesazhe nga lexuesit dhe çuditërisht ata më shpjegojnë se i ngushëllon ata në mes të gjithçkaje që po ndodh”, thotë May, i cili po dhuron të gjithë pagesën e parapaguar për librin tek OJQ-të e ndryshme të kujdesit shëndetësor që janë tani duke punuar në vijën e parë. kundër Covid-19. “Unë thjesht mendoj se është e drejtë. Ndoshta kjo punë nuk do të kishte dalë kurrë më në dritë sikur të mos ishte për këtë pandemi,” shton ai.
Pyetja e madhe është nëse ndonjë nga ata që e mbyllën derën pesëmbëdhjetë vjet më parë, ka kontaktuar tani për ta uruar atë për suksesin e tij. “E vërteta nuk është”, përgjigjet ai. “Megjithëse nuk është hera e parë që ata i thonë jo një romani që më vonë ka arritur sukses,” shton ai.
Në të njëjtën kohë që askush nuk donte të botonte ‘Lockdown’ ata gjithashtu refuzuan ‘Blackhouse’ (i cili më vonë fitoi çmime të ndryshme ndërkombëtarisht dhe ka shitur miliona kopje në të gjithë botën) dhe ‘Njerëz të jashtëzakonshëm’ (i cili ishte libri i parë i të cilit më pas ajo u bë seriali hit nga Enzo Macleod.) Sot, nuk mbetet asgjë në arkiv.
Ide të tjera profetike
E vërteta është se shumë nga gjërat për të cilat May ka shkruar janë përmbushur më vonë në realitet. Në vitet e para të tij si skenarist për televizionin skocez me serinë ‘Merrni rrugën e lartë’ ai gjithashtu ka anekdota të ndryshme si kjo: “Unë shkruaja për një personazh që ra dhe i theu krahun. Tre javë më vonë, ai aktor ra nga një shkallë dhe theu krahun. Në një histori tjetër kam shkruar për një personazh që mbeti shtatzënë. Aktorja mbeti shtatzënë. Kishte shumë të qeshura nervoze për të në mesin e kastit. Aktorët shpresuan se ai nuk do ta shkruante vdekjen e tij, dhe jo vetëm për shkak të humbjes së punës së tij. Një herë, njëri prej tyre më telefonoi dhe më pyeti nëse mund të shkruaja një histori në të cilën personazhi i tij fitoi lotarinë, ”kujton ai.
Në çdo rast, kur bëhet fjalë për romane, komplotet janë pothuajse profetike. Në të parën thrillers të tij në Kinë, ‘The Firemaker’, ai foli për prezantimin e një tendosje orizi të modifikuar gjenetikisht që shkoi keq. Nja dy vjet më vonë, doli “orizi” i diskutueshëm, një OMGJ që prodhon beta-carotenes, substanca nga e cila krijohet vitamina A.
Nga ana tjetër, në një tjetër romanin e tij, “Njeriu pa fytyrë”, ai ngriti përsëri në 1981 pasigurinë e Mbretërisë së Bashkuar për të ardhmen e saj në BE. Dhjetë vjet më vonë, ‘Rruga Fisnike’ rrëfeu historinë e refugjatëve që po largoheshin nga lufta, duke kaluar detet në anije të zjarrta. Dhe në “Snakehead” ’(2001) ka edhe një kapitull ku ata gjejnë një kamion me të vdekur kinezë, imigrantë të paligjshëm që ishin mbytur në pjesën e prapme të rimorkios. “E vërteta është se rastësitë në detaje janë ndonjëherë të frikshme,” rrëfen ai./Fjala.al/Katrina Tafa/
