Nga Mentor Petrela
Natë e ftohte ne Rinas nga një arrivals jo i zakonshëm zbriste Drini nga qielli në prag Krishtlindjesh sa për të na dhëne lamtumiren.
”Thyem rregullin” ne te mjeksise te grumbulluar ne heshtje me duartrokitje duke shtruar asfaltin me karafila te bardhe. Qielli i erret nga smogu nderkohe nuk linte te shiheshin yjet ose ndonje meteor.
Mailit te fundit te 11 Nentorit me Drinin e shtruar ne neurologji me CO-19 me propozime optimiste per sherbimin qe drejtonte nuk ja ktheva parandjenje me teper se sa gabim a peng duke imituar Dickens qe nuk ju pergjigj Andersenit kurre.
Kur u paraqit si kandidat qe kishte fituar te drejten per tu specializuar ne neurologji e pyeta: Drini nga Dobatet e Ismail Kadares je? Nisi te me shpjegoje lidhjet familjare aty fiksova prozodine e zerit te tij mbreselenes. Me vone me Kukullen realizova disa karakteristika te njgjashme.
Ndoqi etapat e specializimit duke studjuar por ajo qe binte ne sy ishte perkushtimi dhe humanizmi me te cilin trajtonte te semuret me nje paralelizem shembullor ne kolegjialitet. Kreu specializimin dhe mbeti i uritur per te mesuar duke frekuentuar stafet e perjavshem duke pritur me kemengulje deri sa te gjente nje dritare kohe nga koha kirurgjikale per te diskutuar per pacientin ”Shenjtin’* e tij.
Mbeti gjithnje nxenes por sic i rrefehej Gete Schillerit ”mos mirnjohja eshte dobesi nuk kam njohur njerez te medhenj mosmirnjohes”. Prandaj Drini i vogel u rrit u be shef sherbimi te urgjences cerebrovaskulare mirnjohes ndaj atyre qe e mesonin dhe sherbyes i perulur ndaj te semureve familjareve nje minister i vertete. Nuk ju desh shume kohe Drinit per tu bere Aristotelian, kam qene i bindur kur i kam besuar mesimdhenien e pare ashtu si ne portikun e Eton College shkruhet ”Teach me if you can” e meritoi me zellin e tij te ”tepruar”.
De mortuis nil nisi bonum, nuk duhet, kerkoj ndjese ne qofte se ndokush preket ose fyhet por e verteta eshte se Drini besoi shume dhe kishte nje asimetri te madhe ne institucionin e besimit e te dashurise se tij ne raport me te tjeret dhe kjo e demtoi.
Ne kater pese netet fundit qe kaloi ne reanimacion e A3 arrita disa here ne dite ta shoh permbys pa konceptin ARN virale me leprozariumin biblik ne mendje duke i ferkuar pa doreza e pa maske kurrizin leshator per ti transmetuar sensibilitetin, buzeqeshjen duke i folur e inkurajuar humanizmin qe e dashuronte. Ishte vigjil, arrita te fle me tha nje dite, te nesermen me pyeti do behem mire? Avioni pritej gjate dites Florinda tek hyrja e reanimacionit me maske me pyeti si eshte prof? I shastisur dhe duke mos identifikuar nga maska e saj arrita te ve masken e teatrit e te mermeris ”eshte i qendrueshem” Me fal Florinde.
NA FAL DRINI
