“Kam patur oferta të ndryshme, por projekti i Specias më bindi dhe pas disa muajsh përshtatjeje, mund të them se jam i lumtur”
“Me këmbëngulje dhe punë të palodhshme gjithmonë do të ketë kënaqësi të madhe.” Kështu mendon Ardian Ismajli, muri mbrojtës i Specias, që me durim dhe sakrificë ka arritur të gjejë hapësirë hapësirë në 11-shen e parë të “Mister Italiano” në këtë 2021. Rendimenti i treguar ka bërë që Ismajli të ketë një vend titullari edhe tek përfaqësuesja e Shqipërisë, e drejtuar nga një trajner ekspert si Edoardo Reja. Deri më tani, mbrojtësi kosovar i natyralizuar shqiptar me fanellën e bardhë ka pasur 11 paraqitje sezonale, 9 që nga fillimi i vitit 2021. Së bashku me Estevez dhe Leo Sena, Ardian Ismajli është një nga bastet e drejtorit sportive, Meluso.
– Si lindi mundësia për të arritur te Specia gjatë verës?
– Luaja prej shumë kohësh në radhët e Hajduku i Splitit, në kampionatin kroat dhe, pas një viti veçanërisht pozitiv, tërhoqa vëmendjen e disa klubeve në ligat kryesore evropiane. Kam marrë disa oferta, por projekti që Specia kishte për të ardhmen dhe kushtet që më janë propozuar më kanë bindur më shumë sesa perspektivat e tjera. Dhe, me mendje, prapë përsëris se kam zgjedhur më të mirën për rritjen time.
– Kur lindi pasioni juaj për futbollin? Cilat janë interesat e tjera gjatë kohës së lirë?
– Topi ka qenë pasioni im që kur isha fëmijë, që i ka shoqëruar të gjitha fazat e jetës sime në një mënyrë pozitive. Unë fillova si fëmijë tek “2 Korriku”, shkolla më e mirë e futbollit në Prishtinë. Dashurinë për futbollin e kam trashëguar nga babai im, i cili luajti kur ishte i ri dhe mbeti një tifoz i madh i këtij sporti. Lojtari im i preferuar ka qenë gjithmonë Serxhio Ramosi i Realit të Madridit. Ëndrra ime si fëmijë ishte të luaja në pesë ligat më të mira në Evropë, veçanërisht në Serinë A, të cilën e ndiqja nga TV dhe gazetat me shumë interes. U bë realitet pikërisht me Specian, me të vërtetë një ëndërr dhe, pas disa muajsh përshtatje, mund të them se jam vërtet e lumtur. Në kohën time të lirë më pëlqen shumë të lexoj, por edhe të shikoj filma dhe dokumentarë në TV.
– Në vitin 2017, pas përvojës me përfaqësuesen e Nën-21-vjeçarëve, ju bëtë debutimin tuaj në përfaqësuesen e të rriturve të Kosovës, në një ndeshje miqësore kundër Shqipërisë. Nga viti 2018 e deri më sot, keni zgjedhur të vishni fanellën e Kombëtares shqiptare. Pse kjo zgjedhje?
– Të luash për ekipin kombëtar shqiptar është një ëndërr e madhe sepse kjo ekip kombëtar përfaqëson të gjithë shqiptarët që u ndanë pas luftës në 6 vende të ish-Jugosllavisë dhe ata që padyshim jetojnë në pjesë të tjera të botës, ndërsa ekipi kombëtar i Kosovës, përfaqëson vetëm Kosovën. Të luash për ekipin kombëtar shqiptar është një privilegj, por unë ende ndjek me shumë dashuri edhe Kosovën ku kam lindur dhe rritur në futboll.
– Si fëmijë keni jetuar një periudhë veçanërisht të vështirë si ajo e luftës në Kosovë. Sa kanë ndikuar ato kujtime në rritjen dhe personalitetin tuaj?
– Gjatë luftës në Kosovë isha i vogël, por ende mbaj mend praninë e ushtrisë, policisë dhe paraushtarakëve në Kosovë. Ishin vite të tmerrshme dhe unë jetova me muaj me frikën se mund të ndodhte diçka e keqe me familjen time. Kjo dhunë dhe frika ka kontribuar që të më bëjë më të fortë në karakter dhe të kem një personalitet para kohe, me pak fjalë, duke u rritur më shpejt. Ne kemi përjetuar skena të tmerrshme, të cilat nuk do ia uroja askujt.
– Keni qenë gjithashtu një protagonist kohët e fundit me fanellën e Kombëtares së Shqipërisë në ndeshjet eliminatore të javës së kaluar. Keni miq mes kolegëve që luajnë në kampionatin italian?
– Sigurisht që po. Në ekipin kombëtar ne jemi një grup i mirë, shumë i bashkuar dhe jemi shumë që luajmë në Itali. Futbollit shqiptar në 10 vitet e fundit është rritur shumë dhe ne kemi shumë lojtarë të mirë. Ata me të cilët jam lidhur më shumë, që luajnë në ekipe italiane, janë Etrit Berisha (Spal), Elseid Hysaj (Napoli), Marash Kumbulla (Roma) dhe Berat Gjimshiti (Atalanta).
