Në 9 Korrik të vitit 1816, Argentina shpall pavarësinë nga Spanja.
Kolonizimi spanjoll i rajonit kishte filluar në 1512. Pavarësia u pasua nga një luftë civile deri më 1861, e cila përfundoi me riorganizimin e vendit si federatë me Buenos Aires kryeqytet. Prej atëherë, ndërsa valët e emigracionit masiv evropian ndryshuan rrënjësisht kulturën dhe demografive e saj, Argjentina ka gëzuar një rritje historikisht pothuajse-pashembullt në begati: në fillim të shekullit 20-të, Argjentina renditej vendi i shtatë më i zhvilluar në botë.
Pas 1930-ës, edhe pse mbeti mes 15 vendeve më të pasura deri në mesin e shekullit, Argjentina ra në paqëndrueshmërinë politike dhe krizë ekonomike, që u bënë pengesë për zhvillim.
Emri “Argentina” rrjedh nga latinishtja argentum (“argjend”, sanjisht “plata”), një emër i lidhur me legjendën e maleve të argjendta, e përhapur gjerësisht ndër eksploruesit e parë europiane të Ultësirës La Plata.
Përdorimi i parë i shkruar i emrit mund të gjurmohent në La Argentina, një poemë e vitit 1602 nga Martín del Barco Centenera që përshkruan rajonin dhe themelimin e Buenos Airesit. Edhe pse “Argjentina” ishte tashmë në përdorim të zakomshëm, deri në shekullin e 18-të, vendi quhej zyrtarisht “Nënmbretëria e Rio de la Platës” nga Perandoria spanjolle, dhe “Provincat e Bashkuara të Rio de la Platës” pas pavarësisë.
Kushtetuta e vitit 1826 përfshiu përdorimin e parë të emrit “Republika Argentine” në dokumente ligjore. Emri “Konfederata Argjentine” përdorej gjithashtu zakonisht dhe u formalizua në Kushtetutën e Argjentinës të vitit 1853. Në vitin 1860 një dekret presidencial përcaktoi emrin e vendit si “Republika Argjentine”, dhe amendamenti kushtetues i atij viti vendosi të gjithë emrat që nga viti 1810 si të ligjshëm.
