Sipas studimeve të kryera nga disa shkencëtarë, është frekuenca dhe intensiteti emocional me të cilin ankohemi që do të përcaktojë rëndësinë e ndryshimeve që pëson truri ynë.
Në të vërtetë, gjatë kësaj periudhe zhgënjimi dhe pafuqie të vazhdueshme, truri lëshon hormone si norepinefrina, kortizoli dhe adrenalina, të cilat më pas përfundojnë duke ndryshuar funksionimin normal të këtij organi.
Disa shkencëtarë madje pohojnë se ekspozimi i përsëritur ndaj ankesave përkeqësohet apo edhe eliminon lidhjet neuronale të pranishme në hipokampusin e trurit tonë, zona përgjegjëse për gjetjen e zgjidhjeve për problemet për të cilat ankohemi.
Të ankuarit me këmbëngulje është një mënyrë për të kushtëzuar veten negativisht, e cila gjeneron refuzim nga të tjerët dhe që përfundon duke dëmtuar marrëdhëniet tona familjare, romantike ose profesionale.
Çfarë mund të bëjmë?
Gjërat vështirë se do të jenë ato që duam të jenë, kështu që pse të frustrohet dhe të mërzitet për gjërat që nuk do të ndryshojnë, thjesht sepse janë jashtë kontrollit tonë? A nuk do të ishte më e arsyeshme të kishim një qëndrim më fleksibël dhe të zgjidhnim sjellje më të adaptueshme, e cila na lejon të bëjmë zgjedhje më të mira në jetën tonë?
Natyrisht, kur përballesh me situata të caktuara, është e shëndetshme të rebelosh. Është një e drejtë që duhet ta përdorim, sepse është edhe një nga opsionet që kemi në dispozicion dhe na forcon vetëvlerësimin.
Te kujtosh
Ka situata në të cilat ankesa bëhet një strategji e ndërgjegjshme ose e pavetëdijshme e manipulimit. Shkelësi përjeton fajin dhe mënyra për të maskuar këtë faj është të zgjojë ndjenjat e dhembshurisë ose solidaritetit tek tjetri, në mënyrë që të mos i duhet të përballet me përgjegjësi pasojat e veprimeve të tij.
Ankesa është një gjendje pakënaqësie që tenton të përjetësohet , një gjendje që është burim vuajtjeje, por në të njëjtën kohë një përfitim negativ.
Kjo kënaqësi e dyshimtë mund të punohet me ndihmën e një terapisti, i cili më pas lejon që ai të shndërrohet në fitim pozitiv, ose thënë ndryshe, në dëshirë aktive, në mënyrë që të mund të kapërcejë këtë gjendje pasiviteti përballë jetës./E.Ç
