Regjimi ynë i ri i sanksioneve synon ata që përfitojnë nga migrimi i parregullt dhe krimi i organizuar i imigracionit. Duhet të jemi të përqendruar dhe të zgjuar
David Lammy*
Në janar 1946, sekretari i jashtëm, Ernest Bevin, nguli sytë në mjegullën gjeopolitike. Lufta e Dytë Botërore sapo kishte përfunduar. Lufta e Ftohtë, e cila do të zgjaste më shumë se katër dekada, sapo kishte filluar. Ishte e vështirë të shihje gjashtë muaj, e lëre më gjashtë vjet përpara.
Por Bevin nuk u ul duke pritur që mjegulla të pastrohej. Ai ishte një ministër veprimi, i cili pa se ajo që ka rëndësi nuk është vetëm ajo që thotë Britania, por ajo që bën. Ajo që ka rëndësi nuk është vetëm ajo që dëshiron Britania, por ajo që ndërton. Ajo që ka rëndësi është të kesh një strategji. Kjo është arsyeja pse manifesti i zgjedhjeve të përgjithshme të Clement Attlee në 1945 u quajt Le të përballemi me të ardhmen.
Jemi sërish në një moment pasigurie të madhe. Themeli ynë do të jetë gjithmonë siguria e Britanisë, duke u përballur me kërcënimet gjeopolitike në një kohë lufte në Evropë, por ne duhet ta bëjmë këtë duke pranuar se kjo është një kohë që kufiri midis politikës së jashtme dhe asaj të brendshme është mjegulluar më shumë se kurrë.
Të mbash popullin britanik të sigurt do të thotë të qëndrosh përballë Kremlinit. Duke punuar me miqtë dhe aleatët tanë për të penguar shtetin mafioz të Vladimir Putin. Luftimi i parave të pista të pastruara në qendra financiare si Londra.
Rritja e ekonomisë britanike nënkupton shfrytëzimin e mundësive ekonomike jashtë vendit në fusha të tilla si energjia e pastër. Do të thotë t’u tregojmë kompanive dhe investitorëve të huaj pikat tona të forta të konsiderueshme në arsim, teknologji dhe shërbime profesionale dhe të biznesit.
Dhe askund kjo vijë e paqartë nuk është më e dukshme sesa në trajtimin e migrimit të parregullt.
Është krejtësisht joreale ta zgjidhim këtë çështje dhe të ofrojmë Planin tonë për Ndryshim për të siguruar kufijtë e Britanisë pa një rol të Ministrisë së Jashtme. Një strategji realiste përfshin diplomaci transaksionale dhe kokëfortë me partnerë përgjatë rrugës ndërkombëtare të kontrabandës me njerëz.
Kjo qeveri, që nga kryeministri e poshtë, e sheh këtë sfidë ashtu siç është në të vërtetë. Ka disa që argumentojnë se migrimi nuk është një çështje progresive. Ata, thjesht, janë të gabuar. Nuk ka asgjë progresive për të lënë të shfrytëzuar më të cenuarit. Asgjë progresive për t’i lejuar bandat kriminale të pasurohen dhe të nxisin më shumë krim në rrugët e Britanisë.
Kjo është arsyeja pse sot po njoftoj se Mbretëria e Bashkuar po zhvillon legjislacionin për një regjim të ri sanksionesh që synon në mënyrë specifike migrimin e parregullt dhe krimin e organizuar të imigracionit. Kjo do të ndihmojë në parandalimin, pengimin dhe ndërprerjen e migrimit të parregullt dhe kontrabandimit të migrantëve në MB.
Ne jemi vendosur të jemi vendi i parë në botë që do të vendosë një regjim sanksionesh të këtij lloji. Do të forcojë ndjeshëm arsenalin tonë për të luftuar ata që përfitojnë nga rrezikimi i jetës së njerëzve të tjerë. Dhe unë jam duke punuar ngushtë me sekretaren e Brendshme, Yvette Cooper, dhe njësinë e re të përbashkët të migracionit të parregullt të departamenteve tona për të vendosur çdo mjet në dispozicionin tonë për të rivendosur kontrollin e kufijve tanë.
Ne kemi nevojë për ndërhyrje të zgjuara në vendet burimore dhe tranzit po aq sa në brigjet e MB. Vetëm duke punuar me të tjerët ne mund të forcojmë kufijtë, të shkatërrojmë bandat dhe të kthejmë ata që nuk kanë të drejtë të jenë në vendin tonë. Projektet që kemi tani në vende të tilla si Vietnami dhe Iraku janë një shembull i mirë i kësaj. Dhe, më e rëndësishmja, ne duhet të përdorim armët tona më të mprehta diplomatike.
Ky është një nga një sërë ndryshimesh që po bëjmë për të siguruar që Ministria e Jashtme të luajë një rol të plotë në përmbushjen e prioriteteve të popullit britanik që punon shumë. Ne nuk jetojmë më në vitet 1990. Paqja e pasluftës së ftohtë ka përfunduar mirë dhe me të vërtetë. Ky është një mjedis strategjik i ndryshuar, me më shumë konflikte se në çdo kohë që nga viti 1945 dhe me numrin më të madh të refugjatëve dhe personave të zhvendosur në mbarë botën në histori.
Kjo është arsyeja pse politika jonë e jashtme duhej të ndryshonte. I frymëzuar nga Bevin, kam vënë në praktikë një qasje që e quaj realizëm progresiv. Duke e marrë botën ashtu siç është, jo ashtu siç dëshirojmë të jetë. Ndjekja e një strategjie të qëndrueshme për marrëdhëniet tona jashtë shtetit – duke i dhënë fund lëkundjes së egër të Tories në Evropë dhe Kinë.
Momentet e trazirave janë gjithashtu një mundësi për të hedhur një vështrim të ndershëm ndaj institucioneve tona dhe për të bërë reforma thelbësore. Gjatë gjashtë muajve të fundit kam parë në Ministrinë e Jashtme nëpunësit publikë më të përkushtuar që kam takuar ndonjëherë, duke punuar në të gjithë botën për të shmangur katastrofat dhe për të bashkuar vendet. Por është gjithashtu e qartë se ata kanë më pak instinkt sesa pjesa tjetër e Whitehall-it për atë që nevojitet për të ofruar brenda vendit për njerëzit e Britanisë. Kjo është arsyeja pse unë kam ngarkuar departamentin tim të reformojë rolin dhe aftësitë e tij – për të siguruar që puna jonë të sjellë përfitime maksimale për rritjen dhe sigurinë në Mbretërinë e Bashkuar.
Tani është momenti, me një politikë të jashtme që zbaton planin e kësaj qeverie për ndryshim, për t’u përballur sërish me një të ardhme të ndritur.
*David Lammy është sekretar i jashtëm britanik
