Demokratët radikalë kanë humbur një gjueti shtrigash patetike dhe antiamerikane. Nuk ka pasur kurrë asnjë rast, dhe, siç e kanë përsëritur prej kohësh studiuesit dhe ekspertët ligjorë, persekutimi kundër meje është një mashtrim që duhet hedhur poshtë plotësisht.” Donald Trump ia ka dalë edhe kësaj here. Dhe në rrjetin e tij social Truth, feston triumfues: më helmues se kurrë. Nëse brenda vetes ndjen lehtësim, këtë sigurisht nuk e tregon, përkundrazi. Përpara mbështetësve të tij shfaqet më i tërbuar se kurrë.
Pasi, pas javësh përpjekjesh për shtyrje dhe manovrash të kushtueshme nga avokatët e tij për të penguar arritjen e një vendimi në çështjen e pagesës me fondet e fushatës elektorale ndaj ish-aktores pornografike Stormy Daniels, duke iu drejtuar madje edhe Gjykatës së Lartë me shumicë konservatore (e cila këtë herë nuk e mbështeti), vendimi erdhi. Dhe, pavarësisht se “pezullimi i pandërprerë i dënimit” i vendosur nga gjykatësi Juan Merchan është i lehtë si një përkëdhelje, reputacioni i tij do të mbetet përgjithmonë i njollosur: presidenti i parë i dënuar penal në historinë e Amerikës. Gjithashtu, i pamundur të falë veten — pra, të pastrojë njollën duke përfituar nga fuqitë e veçanta të postit të tij, pasi ai u dënua nga një gjykatë shtetërore dhe jo federale.
Kështu, dje Trump, me avokatin Todd Blanche në krah, u kthye të shfrynte me zemërim, siç është zakon i tij, duke marrë pjesë me video në seancën gjyqësore të Nju Jorkut nga resorti i tij në Mar-a-Lago, selia e tij që së shpejti do të kthehet në degë të Shtëpisë së Bardhë.
“Përballja me procesin ka qenë një përvojë e tmerrshme për mua dhe për gruan time. Dhe është një turp për të gjithë sistemin gjyqësor të Nju Jorkut,” tha ai, duke drejtuar për të disatën herë gishtin ndaj veprimeve të atij Merchan, të cilin mbështetësit e tij prej kohësh e kërcënojnë me vdekje, së bashku me familjen e tij: aq sa në prill të vitit të kaluar, ai duhej vënë nën mbrojtje. Ai akuzoi sërish edhe prokurorin e qarkut Alvin Bragg, afrikano-amerikanin e rreptë, të cilin Trump e ka akuzuar më parë për “kryerjen e punës së pistë” për llogari të Joe Bidenit dhe “bandës” së tij.
Duke u paraqitur si viktimë, Trump përsëriti për të disatën herë një koncept që ka qenë një nga shtyllat kryesore të fushatës së tij elektorale: “Kundër meje është ngritur një gjueti shtrigash, një kurth për të dëmtuar reputacionin tim,” deklaroi ai. Pastaj shtoi: “E gjithë kjo çështje ka qenë një farsë e neveritshme dhe, tani që ka përfunduar, do të apelojmë kundër kësaj mashtrimi që një person si unë nuk e meriton.” Ai vazhdoi gjatë gjithë ditës të postonte ankesa, akuza dhe madje propozime për hakmarrje nëpërmjet Truth, siç është stili i tij: sepse, siç kanë thënë shpesh analistët, “amerikanizmi trumpian” konsiston edhe në sulme të mbushura me zemërim kundër sistemit “crooked” (të korruptuar).
“Kjo çështje nuk duhej të kishte shkuar kurrë në gjykatë. Është fryt i një persekutimi politik. Sot është një ditë e trishtë për mua dhe për vendin,” shkroi ai, duke kujtuar gjithashtu fitoren e tij të bujshme në nëntor: “Qytetarët panë si më trajtonin dhe më votuan. Kam fituar në të shtatë shtetet kyçe.” Pa dyshim, sapo të kthehet në Shtëpinë e Bardhë, ai do të bëjë gjithçka për të përmbysur vendimin, sado të lehtë. Në apel, nëse do të mund ta çojë çështjen përpara Gjykatës së Lartë të Shtetit të Nju Jorkut me seli në Albany. Ose direkt përmes Departamentit të Drejtësisë, ku ka emëruar si zëvendësministër pikërisht avokatin që e ka ndihmuar në këtë çështje, Todd Blanche. Me sa duket i bindur se në atë pozicion do të ketë mjete më të mira për ta mbrojtur dhe për të pastruar të kaluarën e tij penale./La Repubblica
