Pas disfatave poshtëruese të Italisë në Greqi dhe Afrikën Veriore, Ciano propozoi një marrëveshje paqeje me aleatët. Musolini e konsideroi këtë qasje disfatiste, dhe e shkarkoi menjëherë bashkëshortin e vajzës së tij nga posti i Ministrit të Jashtëm, duke e marrë vetë atë funksion. Ciano u bë ambasador i Italisë në Vatikan, derikur ai së bashku me anëtarët e tjerë të Këshillit të Madh Fashist e rrëzuan Musolinin nga pushteti në korrikun e vitit 1943.
Musolini nuk ia fali kurrë këtë akt dhëndrit të tij. Ciano u largua nga Roma për në veri të vendit, kur qeveria e re e përkohshme nisi përgatitjen e akuzave kundër tij për tradhëti. Ai u arrestua dhe u burgos për disa muaj, teksa u ekzekutua më 11 janar 1944 me urdhër të vjehrrit të tij. Musolini, ngriti përkohësisht në veri një qeveri kukull nën kontrollin e plotë të gjermanëve.
Gian Galeazzo Ciano ishte një diplomat dhe politikan. U lind në Livorno, Itali, në vitin 1903. Ai ishte djali i Costanzo Ciano dhe gruas së tij Carolina Pini; babai i tij ishte një admiral dhe hero i Luftës së Parë Botërore në Marinën Mbretërore Italiane (për të cilin shërbim ai ishte dhënë titullin aristokratik Konti nga Victor Emmanuel III). Plaku Ciano, i mbiquajtur Ganascia (“Nofulla”), ishte një anëtar themelues i Partisë Nacional Fashiste dhe riorganizues i marinës tregtare italiane në vitet 1920.
Bab e bir morën pjesë të dy në Marshimin e Musolinit në Romë në 1922. Galeazzo Ciano mori pjesë në Luftën Italo-Etiopiane (1935–‘36) dhe pas kthimit të tij u emërua Ministër i Jashtëm. Pas një sërë humbjesh të Boshtit në Luftën e Dytë Botërore, Ciano filloi të nxiste largimin e Italisë nga Boshti dhe si rezultat u shkarkua nga posti i tij. Më pas ai shërbeu si ambasador në Vatikan. Në korrik 1943, ishte ndër anëtarët e Këshillit të Madh të Fashizmit që detyroi dëbimin dhe arrestimin e mëpasshëm të Musolinit. Kërkoi të ikë në Gjermani, por u arrestua dhe iu dorëzua regjimit të ri të Musolinit me qendër në Salo, Republika Sociale Italiane. Nën presionin gjerman, Musolini urdhëroi vdekjen e Cianos dhe në janar 1944 ai u ekzekutua. Ciano dhe la pas një ditar që është përdorur si burim nga disa historianë, duke përfshirë William Shirer në “Ngritja dhe rënia e Rajhut të Tretë” dhe në dokumentarin-dramë katër-orëshe të HBO-së, “Musolini dhe unë”.
Kalendari
6 Shkurt 1900 – Në Hagë të Holandës, ngrihet Gjykata e Përhershme Ndërkombëtare e Arbitrazhit, teksa senati holandez ratifikon një dekret të Konferencës së Paqes së vitit 1899.
6 Shkurt 1922 – Në Uashington, nënshkruhet Marrëveshja Detare e Uashingtonit, që kufizonte armatimin detar të Shteteve të Bashkuara, Britanisë, Japonisë, Francës dhe Italisë.
6 Shkurt 1934 – Mbështetësit e disa partive të së djathtës ekstreme, mblidhen përpara pallatit Bourbon në një tentativë grushti kundër Republikës së Tretë Franceze, duke krijuar një krizë politike në Francë.
6 Shkurt 1952 – Elizabeta II, bëhet zyrtarisht Mbretëreshë e Mbretërisë së Bashkuar dhe zotërimeve të tjera të Komonuelthit, pas vdekjes së babait të saj, Xhorxhi VI.
6 Shkurt 1989 – Në Poloni nisin bisedimet mes Partisë Komuniste dhe sindikatave të ndryshme në vend, duke shënuar kështu fillimin e përmbysjes së komunizmit në Evropën Lindore.
6 Shkurt 2000 – Lufta e Dytë e Çeçenisë:Rusia pushton kryeqytetin Grozni, duke e detyruar të mërgojë qeverinë separatiste çeçene.
